به منظور معرفی تاریخ کاشت و رقم مناسب در خوزستان، هفت رقم برنج خوش کیفیت شمال، شامل دمسیاه، بینام، رمضانعلی طارم، سنگ طارم، حسن سرایی، طارم محلی، دیلمانی با رقم محلی عنبوری، در چهار تاریخ کاشت، از اواسط اردیبهشت به فاصله 15 روز، در یک آزمایش کرتهای یک بار خرد شده در چارچوب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار، از سال 1374 به مدت دو سال زراعی در ایستگاه تحقیقات کشاورزی شاوور بررسی گردید. تاریخ خزانهگیری به عنوان عامل اصلی و ارقام به عنوان عامل فرعی در نظر گرفته شد.
نتایج نشان داد که در سال اول اثر تاریخ کاشت بر عملکرد دانه معنیدار نیست، ولی در سال دوم تفاوت بسیار معنیدار بود. ارقام طی دو سال از نظر عملکرد دانه تفاوت بسیار معنیداری داشتند. اثر متقابل رقم با تاریخ کاشت بر عملکرد دانه طی تجزیههای ساده و مرکب معنیدار بود. شمار پنجه در هر کپه برای تاریخهای کاشت و نیز در ارقام، طی سال 1374 معنیدار نبود. ولی در سال 1375 تفاوت معنیداری داشتند. اثر متقابل رقم و تاریخ کاشت بر شمار پنجه در هر دو سال معنیدار نبود. بیشترین شمار دانه در خوشه مربوط به تاریخ کاشت اول تیرماه با میانگین 76 و کمترین نیز مربوط به تاریخ کاشت اول خرداد با میانگین 28 دانه بوده است. میان ارقام نیز، رقم عنبوری با 152 و رقم دیلمانی با 17 دانه در خوشه به ترتیب از بیشترین و کمترین شمار دانه در هر خوشه برخوردار بودند. وزن هزار دانه در تاریخ اول تیرماه از تاریخهای دیگر بیشتر بود. در میان ارقام نیز رقم بینام و دیلمانی به ترتیب بیشترین و کمترین وزن هزار دانه را داشتند. درصد باروری در تاریخهای مختلف کاشت کاملاً متفاوت بود و تاریخ اول تیرماه بالاترین درصد را داشت. درصد باروری ارقام نشان داد که کاملاً متأثر از شرایط حرارتی زمان گلدهی و مراحل رشد پیش از آن است، به طوری که تمامی ارقام بیشترین باروری را در تاریخ کاشت اول تیرماه داشتند. میان عوامل محیطی مؤثر بر رشد، اهمیت نسبی دما بیش از دیگر عوامل، به ویژه دوره نوری است. هر چند در شرایط محیطی خوزستان دامنه وسیعتری از نظر دما برای کشت برنج (اوایل اسفند تا اوایل آذر) وجود دارد، ولی این موضوع نمیتواند امکان کشت ارقام مختلف را در این دامنه فراهم کند.
