3 نتیجه برای آبپاش
رضا شاه محمدی، سید مجید میرلطیفی، کورش محمدی،
جلد 11، شماره 40 - ( 4-1386 )
چکیده
یک برنامه کامپیوتری (مدل) به نام SprinklerMod برای طراحی و شبیهسازی هیدرولیکی سیستمهای آبیاری بارانی تهیه گردید. در این مقاله به نحوه شبیهسازی توزیع فشار و دبی آبپاشها در طول لولههای فرعی پرداخته میشود. این مدل قادر به طراحی دو نوع لولههای فرعی (که استفاده از آنها در کشور متداول میباشد) شامل لولههای فرعی با آبپاشهای ثابت و با آبپاش متحرک میباشد. نتایج حاصل از شبیهسازی به صورت جدول و یا نمودار روی صفحه مانیتور قابل رؤیت است. این برنامه کامپیوتری توانایی طراحی لولههای فرعی با یک قطر ثابت و یا دو قطر مختلف همراه با شیب طولی یکنواخت و یا غیر یکنواخت را داراست. نمودار درصد تغییرات فشار آبپاشها به ازاء قطرهای داخلی مختلف لوله فرعی توسط مدل قابل ترسیم است. از فرمول هیزن- ویلیامز برای انجام محاسبات مربوط به افت اصطکاکی استفاده شد. پارامترهای ورودی مدل شامل نوع لوله فرعی، فشار و دبی متوسط کارکرد آبپاشها، فواصل قرارگیری آبپاشها، فاصله اولین آبپاش تا ابتدای لوله فرعی، تعداد آبپاشها، ارتفاع پایه آبپاش، ضریب افت اصطکاکی هیزن- ویلیامز و شیب طولی یا رقوم ارتفاعی لوله فرعی در محل هر آبپاش میباشد. شبیهسازی هیدرولیکی لوله فرعی به گونهای صورت میگیرد که میانگین فشار و یا دبی آبپاشها برابر با فشار و یا دبی متوسط کارکردی که توسط کاربر برای آبپاشها تعیین شده، گردد. شبیهسازی لولههای فرعی با استفاده از روالهای تکراری انجام پذیرفت. از روش حل عددی نیوتن- رافسون برای محاسبه فشار هر یک از آبپاشها در لولههای فرعی با آبپاش متحرک استفاده گردید. برای ارزیابی مدل، نتایج حاصل از شبیهسازی با نتایج طراحی کلاسیک مورد مقایسه قرار گرفت. از آن جایی که معادلات لازم برای طراحی کلاسیک لولههای فرعی با آبپاش متحرک در منابع علمی ارائه نشده است، روابط مورد نیاز استخراج گردید. میانگین قدرمطلق درصد اختلاف نتایج محاسبه فشار مورد نیاز در ابتدای لولههای فرعی با آبپاشهای ثابت با شیبهای مختلف با یک قطر ثابت و دو قطر مختلف به ترتیب 3/0 و 7/0 درصد و در مورد لولههای فرعی با آبپاش متحرک برابر با 1/0 درصد بهدست آمد.
ارسلان فاریابی ، عیسی معروفپور، هوشنگ قمرنیا،
جلد 14، شماره 54 - ( 10-1389 )
چکیده
دقت در طراحی سیستمهای آبیاری بارانی و مدیریت صحیح آنها عوامل مهمی در توسعه و بهبود این سیستمهاست. لذا هدف از این پژوهش، ارزیابی چگونگی طراحی و بهرهبرداری سیستمهای آبیاری بارانی کلاسیک ثابت- آبپاش متحرک دشت دهگلان در استان کردستان است. برای این منظور 10 سیستم آبیاری بارانی کلاسیک ثابت دشت دهگلان به طور کاملاً تصادفی انتخاب شده و مورد ارزیابی قرار گرفت. در ارزیابی سیستمهای آبیاری بارانی منتخب، از معیارهای ضریب یکنواختی کریستیانسن (CU)، یکنواختی توزیع (DU)، راندمان پتانسیل کاربرد در ربع پایین (PELQ) و راندمان واقعی در ربع پایین اراضی (AELQ) استفاده گردید. مقادیر متوسط این پارامترها برای 10 مزرعه ارزیابی شده به ترتیب 66 ، 6/50 ، 8/44 و 8/43 درصد بهدست آمد. بررسیها نشان داد که کلیه سیستمها دارای راندمان کاربرد پایین بودند و یکنواختی توزیع آب در آنها نیز کمتر از مقادیر توصیه شده توسط مریام و کلر (1978) میباشد. از طرفی بهعلت کمآبیاری، بهجز یک مورد، در بقیه مزارع راندمان واقعی و راندمان پتانسیل کاربرد برابر بوده است. طراحی و اجرای نامناسب سیستمها مهمترین دلیل پایین بودن راندمان پتانسیل کاربرد تشخیص داده شد که از مهمترین این عوامل، فشار نامناسب سیستمها بود. استفاده همزمان از تعداد آبپاش زیاد و کاربرد آبپاشهایی با مشخصات و مدلهای متفاوت نیز در کنار طراحی و اجرای نامناسب، از دلایل اصلی پایین بودن یکنواختی توزیع آب بوده است. بهطور کلی نتایج بررسیها نشان داد که در اکثر طرحهای مورد مطالعه، بهرهبرداری از سیستمها در حد بسیار ضعیفی است.
وحید رحمتآبادی، مجید بهزاد، سعید برومند نسب ، حسین سخاییراد،
جلد 19، شماره 73 - ( 8-1394 )
چکیده
در آبیاری بارانی افزایش یکنواختی توزیع آب در صورتی امکانپذیر است که عوامل و پارامترهایی که موجب کاهش آن میشوند مانند سرعت باد، فاصله، آرایش و نوع آبپاشها، شناسایی و تا حد ممکن کنترل شوند. در این تحقیق بهمنظور بررسی اثر سرعت باد، فشار، فواصل و آرایش آبپاشها بر یکنواختی توزیع آب آزمایشهایی براساس استاندارد (1990) 2/7749 ISO برای دو آبپاش،°25ADF با سه نازل و Nelson مدلAPV 80 Fبا یک نازل که بهترتیب نمونه داخلی و خارجی هستند انجام شد. آزمایشها بهصورت آبپاش منفرد در محدوده فشارهای توصیه شده توسط کارخانههای سازنده آبپاشها، در سرعتهای باد موجود برای سه فاصله آبپاش روی لوله فرعی (22،26 و 30 متر) انجام گردید. با توجه بهنتایج بهدست آمده آبپاش Nelson نسبت به تغییرات سرعت باد و فشارهای درنظر گرفته شده نوسانات کمتری از لحاظ ضریب یکنواختی نسبت به آبپاش ADF داشت. برای آبپاش ADF فشار 5/4 بار مناسبتر بود. فشارهای درنظر گرفته شده برای آبپاش Nelson تفاوت معنیداری با هم نداشتند. نتایج بهدست آمده نشان داد که با کاهش نسبت فواصل آبپاشها به قطر پراکنش در فاصلههای درنظر گرفته شده ضریب یکنواختی افزایش مییابد. برای آبپاشهای مورد مطالعه در آرایشهای مربعی و مستطیلی نسبت فواصل آبپاشها به قطر پراکنش در حدود 4/0 تا 5/0 پیشنهاد میشود.