عبدالمجید مسکوکی، سیدعلی مرتضوی،
جلد 8، شماره 2 - ( 4-1383 )
چکیده
در یک پژوهش آزمایشگاهی و میدانی و به دنبال تعیین نوع و مقدار مؤثر اسانسهای طبیـعی بر علیه رشد قارچ Aspergillus parasiticus اسانسهای آویشن و زنیان که هردو دارای مقادیرمتفاوتی از ترکیبات ضد میکروبی مانند ترکیبات فنولی و از جمله تیمول وکارواکرول میباشند, آویشن به میزان 200 میکروگرم در لیتر و زنیان 300 میکروگرم در لیترانتخاب شدند. از سویه خالص قارچ Aspergillus parasiticus ATCC15517 پس از تهیه هاگ فعال در شرایط استریل نخست سوسپانسیون ml/spor 106 تهیه و پس از تلقیح هاگ قارچ مقادیر یاد شده اسانسهای فوق روی گلابی اسپری گردیدند و سپس به مدت سه ماه در سردخانه 1 ± 0 درجه سانتی گراد و رطوبت نسبی 5 ± 85 % نگهداری و هر ماه از نظر میزان رشد قارچ مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج پس از تجزیه و تحلیل آماری نشان داد که علیرغم وجود ماده مؤثر تیمول که یک میکروب کش قوی است به مقدار بیشتر در اسانس زنیان ولی اسانس آویشن بهتر توانست از رشد قارچ جلوگیری نموده که این امر ممکن است به علت وجود آثار سینرژیستی ترکیبات فنولی دیگر مانند کارواکرول باشد که در اسانس آویشن به میزان بیشتری وجود دارد. در بررسی آثار طعم اسانسها بر طعم میوه در آزمون چشایی مشخص شد که نمونههای تیمار شده با اسانس زنیان از نمونههای دیگر حتی شاهد دارای طعم بهتری تشخیص داده شدند. نتایج فوق نشاندهنده این است که میتوان از دو اسانس فوق به عنوان دو منبع قارچکش قوی، طبیعی بدون ضرر برای انسان و محیط زیست بهجای قارچ کشهای شیمیایی و مضر که آثار سوء مصرف آنها ثابت شده است استفاده نمود.
زهرا کریمی ، مجید راحمی،
جلد 12، شماره 45 - ( 7-1387 )
چکیده
یکی از مهمترین علل ایجاد ضایعات پس از برداشت مرکبات، عوامل بیماریزا هستند. آزمایشهایی در قالب طرح کاملاً تصادقی با چهار تکرار در سالهای 1383- 1384 روی لیمو شیرین و پرتغال والسیا به اجرا در آمد. تیمارها شامل عصارههای روغنی خالص و محلول در الکل 25 درصد، با غلظتهای 1/0، 3/0 و 5/0 درصد و ایمازالیل(2 میلی لیتر در لیتر) بود. کاربرد عصارههای روغنی خالص میخک و آویشن روی پرتقال والنسیا در سال 1383 موجب کاهش پوسیدگی از ٩0 درصد در شاهد به ترتیب به صفر و 5/12 درصد شدند. عصارههای خالص میخک و آویشن در سال اول آزمایش پوسیدگی میوههای لیمو شیرین را از 90 درصد در شاهد به ترتیب به صفر و 6 درصد کاهش دادند. در سال دوم نیز نتایج مشابهی به دست آمد و عصارههای خالص روغن میخک و آویشن پوسیدگی لیمو شیرین را از 90درصد شاهد به صفر رساندند. در سال دوم، عصاره روغنی آویشن درالکل 25 درصد حل شدند و با غلظتهای 1/0، 3/0 و 5/0 درصد پوسیدگی را در لیمو شیرین از 85 درصد در شاهد به ترتیب به 65، 41 و 26 درصد کاهش دادند، همچنین عصاره روغنی میخک محلول در الکل 25 درصد با غلظتهای 1/0، 3/0 و 5/0 درصد پوسیدگی را به ترتیب به 60 ،30 و 5/22 درصد کاهش دادند که همگی نسبت به شاهد معنیدار بود. مقایسه اثر عصارههای روغنی خالص میخک و آویشن با قارچکش از نظر آماری تفاوت معنیداری در کاهش پوسسیدگی نشان نداد. تیمارهای میخک و آویشن درالکل 25 به اندازه قارچکش موثر نبودند.