با توجه به کمبود بارز خوراک دام در کشور، استفاده از فرآورده‌های جنبی کارخانجات صنایع غدایی و کشتارگاه‌ها در جیره غذایی دامها به خصوص دامهای پرواری یک ضرورت است. جهت مطالعه اثر پیه بر قابلیت هضم جیره، توان تولیدی و ترکیبات لاشه گوساله‌های نر در حال رشد هلشتاین، تعداد ۲۴ رأس گوساله با متوسط وزن ۱۹۱ کیلوگرم، با جیره‌های کامل ۱، ۲، ۳ و ۴ که به ترتیب حاوی صفر، ۵/۲، ۰/۵ و ۵/۷ درصد پیه و پروتئین خام یکسان بودند، به مدت ۱۲۵ روز در شرایط محیطی یکسان تغذیه شدند. قابلیت هضم ظاهری جیره‌ها، افزایش وزن روزانه، ضریب تبدیل غذایی، درصد لاشه و قطعات آن در گوساله‌ها اندازه‌گیری گردید.
افزودن پیه به جیره‌ها بر قابلیت هضم ظاهری ماده خشک، ماده آلی، پروتئین خام و انرژی کل اثری نداشت، ولی قابلیت هضم ظاهری دیواره سلولی را به طور معنی‌داری کاهش (۰۱/۰>P)و قابلیت هضم ظاهری چربی جیره‌ها را افزایش (۰۵/۰>P) داد. میانگین افزایش وزن روزانه گوساله‌های تغذیه شده با جیره‌های ۱، ۲، ۳ و ۴ به ترتیب برابر ۵۶/۱، ۶۱/۱، ۶۹/۱ و ۷۵/۱ کیلوگرم و به همین ترتیب ضریب تبدیل خوراک (ماده خشک) برابر ۶۳/۴، ۳۱/۴، ۱۲/۴ و ۹۸/۳ بود که از نظر آماری اختلاف معنی‌دار (۰۵/۰>P) داشتند. وزن بدن خالی و وزن لاشه گرم با افزودن چربی در جیره افزایش (۰۱/۰>P)یافت ولی درصد لاشه گرم و درصد وزن بدن خالی نسبت به وزن زنده تحت تأثیر سطوح مختلف پیه قرار نگرفت. اقتصادی‌ترین سطح مصرف پیه در این آزمایش ۵/۲ درصد بود.
