سید سعید اسلامیان، محسن قاسمی، سمیه سلطانی گردفرامرزی،
جلد ۱۶، شماره ۵۹ - ( ۱-۱۳۹۱ )
چکیده
در این تحقیق به منظور بررسی وضعیت جریان‌های کم در حوضه آبخیز کرخه از پنج شاخص جریان کم رودخانه‌ای شامل ۱۰،۷Q، ۲۰،۷Q، ۱۰،۳۰Q، ۳،۴Q و۹۵Q استفاده شد و آمار دبی روزانه ۱۲ ایستگاه هیدرومتری این حوضه در طول دوره آماری سال‌های ۴۶-۱۳۴۵ تا ۸۱-۱۳۸۰ مورد استفاده قرار گرفت. همگنی داده‌های دبی از طریق آزمون توالی بررسی شد. مقادیر شاخص ۹۵Q با ترسیم منحنی‌های تداوم جریان مشخص شد و چهار شاخص ۱۰،۷Q، ۲۰،۷Q، ۱۰،۳۰Q ، ۳،۴Q به کمک تحلیل فراوانی جریان‌های کم ۴، ۷ و ۳۰ روزه محاسبه گردید. پس از محاسبه شاخص‌ها، دوره‌های جریان کم در ایستگاه‌های مختلف مشخص شد. ناحیه‌بندی شاخص‌ها نیز به کمک روش کریجینگ صورت گرفت. نتایج نشان داد که شاخص‌های ۳،۴Q و ۹۵Q نسبت به بقیه شاخص‌های جریان کم مقادیر کمتری دارند و هرچه دوره بازگشت افزایش یابد، مقدار شاخص جریان کم کاهش می‌یابد. براساس نقشه‌های ناحیه‌بندی شاخص‌های جریان کم، بیشترین مقدار شاخص‌های جریان کم در نواحی مرکزی و جنوبی حوضه می‌باشد و هرچه به سمت شمال حوضه حرکت شود از مقدار این شاخص‌ها کاسته می‌شود. نتایج نشان می‌دهد که سال‌های وقوع خشک‌سالی هیدرولوژیک در ایستگاه‌های مختلف حوضه آبخیز کرخه یکسان نیست، ولی در سال‌های ۴۶-۱۳۴۵، ۷۸-۱۳۷۷، ۷۹-۱۳۷۸، ۸۰-۱۳۷۹ و ۸۱-۱۳۸۰ در بیشتر ایستگاه‌ها خشک‌سالی هیدرولوژیک اتفاق افتاده است، به طوری که در این سال‌ها به ترتیب در ۶۷، ۹۲، ۸۴، ۷۵ و ۵۹ درصد ایستگاه‌ها خشک‌سالی هیدرولوژیک اتفاق افتاده است.
