لزوم کاهش هزینه ساخت سازههای خاکی با توجه به محدودیت در بودجه و سرعت اجرای کار، مهندسین را بر آن میدارد که جهت جلوگیری از جابهجایی حجم زیاد خاک، از مصالح محلی، حداکثر استفاده را بنمایند. بهطورکلی تغییر عملکرد خاک بهمنظور اصلاح کاربرد مهندسی خاک، تثبیت خاک نامیده میشود. تثبیت خاک به روشهای مکانیکی، الکتریکی، حرارتی، شیمیایی و غیره امکانپذیر میباشد. خاک گچی از جمله خاکهایی است که استفاده از آن در امور عمرانی و بهویژه سازههای در مجاورت آب، نیازمند تثبیت میباشد. هدف از این مطالعه استفاده از روش تثبیت شیمیایی با افزودن ماستیک پلییورتان A جهت بهبود مقاومت برشی خاک گچی میباشد. بدینمنظور نمونه خاک موردنظر از 3کیلومتری شمالغربی شهرستان رامهرمز، واقع در استان خوزستان تهیه گردید. آزمایشها با نمونههای خاک حاوی 0%،1%،2%،3%،5%و7% ماده افزودنی مذکور و با رطوبت اپتیمم بهدست آمده از آزمایش پروکتور استاندارد، متراکم شده و در نهایت تحت آزمایش برش مستقیم با سرعت برشی 5/0 میلیمتر بر دقیقه قرار گرفتند. پس از استخراج پارامترهای چسبندگی خاک، با تحلیل نتایج مشخص گردید که مناسبترین نسبت اختلاط ماده افزودنی ماستیک پلییورتان A، 5% میباشد.