این تحقیق بهمنظور بررسی امکان استفاده از دو مدل سبال (SEBAL) و متریک ((METRIC در دو تاریخ گذر ۹ تیر ۱۳۷۸ (برابر با ۳۰ ژوئن ۱۹۹۹) و ۳۰ مرداد ۱۳۷۸ (برابر با اول اوت ۱۹۹۹) برای برآورد و مقایسه تبخیر و تعرق گیاه مرجع (یونجه) در مقیاس منطقهای با استفاده از اطلاعات سنجنده ETM+ در مقایسه با برآوردهای ET از برخی روشهای ریاضی (تجربی و ترکیبی) شامل پنج مدل پنمن- مانتیث استاندارد شده بهروش انجمن مهندسین عمران آمریکا (ASCE-stPM)، پنمن- مانتیث بهروش فائو ۵۶ (F۵۶PM)، بلانی- کریدل (F۲۴BC)، هارگریو- سامانی(HS) و تشتک تبخیر (Pan) انجام شد. مقدار تبخیر و تعرق در تاریخهای ۹ تیر و ۳۰ مرداد (۱۳۷۸) برای پیکسلهای معیار سرد در مدل سبال برابر با ۹۷/۶ و ۷۷/۶ میلیمتر بر روز و در مدل متریک برابر با ۲۷/۱۰ و ۳۱/۹ میلیمتر بر روز بهدست آمد. برای مدل ریاضی مناسب منطقه (هارگریوز- سامانی) مقادیری بهترتیب برابر با ۰/۸ و ۵/۷ میلیمتر بر روز در تاریخهای گذر بهدست آمد. بهطور کلی نتایج نشان داد برآوردهای مدل سبال در مقایسه با برآوردهای مدل HS و دادههای لایسیمتری موجود از صحت بیشتری نسبت به مدل متریک برخوردار و در شرایط مشابه قابل توصیه میباشد.