با توجه به افزایش روزافزون نیاز مصرف آب و کاهش منابع آب قابلاستفاده، افزایش بهرهوری مصرف آب ضروری به نظر میرسد. استفاده از روشهای نوین آبیاری و اعمال مدیریت آبیاری بر اساس اصول علمی نوین و دقیق باعث افزایش کارایی آبیاری خواهد شد. هدف این پژوهش برآورد تلفات تبخیر و بادبردگی با استفاده از متغیرهای هواشناسی و اندازهگیری تلفات تبخیر و بادبردگی در شهرهای اصفهان، گلپایگان و فریدونشهر با شرایط آبوهوایی متفاوت بود. تلفات تبخیر و بادبردگی در ساعات 3، 6، 9، 12 و 15 با استفاده از دو معادله انتخابی در سه ایستگاه هواشناسی با آمار آبوهوایی هفتساله بررسی شد. سپس با دو روش تجربی (با نامهای اختصاری WD1 و WD2) و یک روش مبتنی بر علوم (با نام اندازه قطرات) و اندازهگیری میدانی، مقدار تلفات تبخیر و بادبردگی برآورد شد. نتایج نشان داد تلفات تبخیر و بادبردگی محاسبهشده با استفاده از معادله تجربی WD1 حدود 2 درصد بیشتر از مقدار اندازهگیری میدانی و معادله تجربی WD2 حدود 1/5درصد کمتر از مقدار اندازهگیری میدانی بود. ضریب تصحیح برای معادله WD1 در شهرهای اصفهان، فریدونشهر و گلپایگان به ترتیب برابر با 0/54، 0/44 و 0/55 و برای معادله WD2 به ترتیب برابر با 1/62، 1/17 و 1/56 بود. مقدار تلفات تبخیر و بادبردگی بین ساعات مختلف روز و ماههای مختلف سال اختلاف معنیداری در سطح 5 درصد داشتند.
