مهران ترکی، جواد آرشامی، داگلاس کورور،
جلد ۷، شماره ۴ - ( ۱۰-۱۳۸۲ )
چکیده
به منظور بررسی اثر سرعت رشد و مصرف خوراک بر پاسخ التهابی در جوجه‌های گوشتی، ۲۷۵ قطعه جوجه یک روزه از دو سویه ۲۰۰۰ و ۱۹۵۷ با جیره تجارتی تغذیه شدند که در مورد نیمی از آنها محدودیت غذایی اعمال شد. دوازده قطعه جوجه در روزهای صفر، ۷، ۱۴ و ۲۸ پرورش، از هر سویه جدا، وزن‌کشی و پس از انتقال به قفس‌های انفرادی، دوباره باهمان برنامه غذایی قبل تغذیه شدند. سپس به شش جوجه از هر گروه در روزهای ۶، ۱۳، ۲۷ و ۴۱ محلول لیپوپلی‌ساکارید سالمونلا تیفی‌موریوم (۳ -۱۰۰µg/ml) (mm ۱) تزریق شد و بقیه به‌عنوان شاهد در نظر گرفته شدند. در روزهای پس از تزریق، دوباره همه جوجه‌ها وزن‌کشی و کبد، ماهیچه سینه، طحال، حفره گوارشی و غده بورسای آنها جدا و توزین شد. تیموس جوجه‌های گروه شاهد برای برآورد میزان تکثیر تیموسیت‌ها استفاده شد. سویه ۱۹۵۷ در مقایسه با ۲۰۰۰ به‌طور شدیدتری تحت تأثیر چالش التهابی قرار گرفت و تقریباً از خوراک افتاد و اضافه وزن در سویه ۲۰۰۰، در روز پس از تزریق شدیداً کاهش یافت. تیموسیت‌های جوجه‌ها با مصرف خوراک آزاد در مقایسه با گروه تحت محدودیت غذایی، حساسیـت بیشتری به‌اینترلوکین -۱ ( IL-۱) در هفتـه چهـارم نشان دادند (۰/۰۵۶ =P). هم‌چنین قـدرت تحریک IL-۱ برای تکثیر تیموسیت‌های جوجه‌های سویه ۲۰۰۰، در مقایسه با سویه ۱۹۵۷ بیشتر بود. با توجه به نتایج این بررسی، پاسخ التهابی و آثار آن در جوجه‌های گوشتی، تحت تأثیر مصرف خوراک و سرعت رشد قرار گرفت.
