در این پژوهش، موضوع کمبود آب یا کمیابی منابع آبی بررسی میشود که شامل مفاهیم تنش آبی، کمآبی و بحران آب است. تنش آبی به مشکلات دسترسی به منابع آب شیرین اطلاق میشود و بهویژه بهعلت برداشت بیش از حد از منابع آب سطحی و زیرزمینی ایجاد میشود. بحران آب به وضعیتی گفته میشود که در آن منابع آب شرب و غیرآلوده در یک منطقه خاص به اندازه نیاز موجود نیست. عواملی مانند خشکسالی، کاهش بارشها و آلودگی میتوانند باعث تشدید تنش آبی شوند. کمآبی نیز به دلایلی چون ناتوانی در برآورده ساختن نیازها، رقابتهای اقتصادی در خصوص کیفیت و کمیت آب، اختلافات میان کاربران، کاهش غیرقابل بازگشت منابع آب زیرزمینی و آثار منفی زیستمحیطی به وجود میآید. این پژوهش شاخصی برای ارزیابی تنش آبی ارائه میدهد که قابلیت پهنهبندی در منطقه مطالعهشده را دارد و با جمعآوری اطلاعات از منابع مختلف، دادههای مرتبط را تحلیل میکند. در این شاخص از پارامترهای استاتیکی و دینامیکی برای برآورد خشکسالی استفاده شد؛ بهطوریکه شرایط تنش آبی را بهتر نشان دهد. پارامترهای استاتیکی شامل کاربری اراضی، شیب زمین و نوع خاک است. همچنین پارامترهای دینامیکی شامل بارش، دما و سطح آب زیرزمینی است. شهرستان کاشان بهدلیل کاهش مستمر منابع آبی، بهعنوان نمونه مطالعه انتخاب شده است. نتایج نشان داد که در سالهای آبی 1382، 1393، 1399 و 1400 شهرستان کاشان بیشترین میزان تنش آبی و در سالهای آبی 1381، 1383، 1389، 1391، 1392 و 1394 کمترین میزان تنش آبی را تجربه کرده است.
