رضا فتوحی قزوینی، یوسف حمیداوغلی، یونس ابراهیمی،
جلد ۵، شماره ۲ - ( ۴-۱۳۸۰ )
چکیده
برای تهیه گیاهان عاری از بیماری ویروسی تریستزا، از ارقام نارنگی ساتسوما (ایشی‌کاوا، سوجی‌یاما و میوگاوا)، تخمکهای نابارور از گیاهان مشکوک به بیماری، از باغ مهدشت ساری، روی چهار محیط غذایی مختلف کشت شد. جنین‌زایی از بافت نوسلوس تخمک‌ها از دو رقم ایشی‌کاوا و سوجی‌یاما، روی محیط کشت MS به ترتیب برابر ۳۱% و ۲۵%، و روی محیط کشت MT از رقم ایشی‌کاوا ۵/۴۰ % بود. تخمکهای بارور نشده رقم میوگاوا روی محیط‌های کشت به کار رفته جنین‌زایی نداشتند. نمو جنین‌های نوسلار ایشی‌کاوا و سوجی‌یاما روی محیط کشت ME+GA۳+MT به ترتیب ۸۳% و ۹۵% بود. در محیط کشت ME+ADE+GA۳+MT، تمایز جنین‌ها، تولید برگ و تشکیل گیاهچه دیده شد. رشد گیاهچه‌ها از مرحله دو برگی، در شدت نور ۱۵۰۰ لوکس دو برابر رشد آن در شدت ۸۰۰ لوکس بود. با آزمون پیوند جوانه‌های ارقام سوجی‌یاما و ایشی‌کاوا روی نهال‌های حساس و عاری از ویروس کی‌لایم، علایمی دال بر آلودگی به بیماری تریستزا در گیاهان پیوندی مشاهده نگردید.
