بهدلیل اینکه بور در محیطهای آبی (آب و محلول خاک) بهصورت گونهی بدون بار B(OH)3 و گونهی باردار منفی 𝐵(𝑂𝐻)4− میباشد، حذف آن از آب بسیار مشکل است. امروزه، بهمنظور اصلاح و افزایش ظرفیت جذب کانیها از لیگاندهای مختلف استفاده میشود. این تحقیق بهمنظور بررسی اثر زئولیت اصلاحشده با هگزادسیتریمتیلآمونیوم (HDTMA) بر جذب بور از محلولهای آبی در محدودهی pH بین 6 تا 5/9، و در دو سطح غلظت 5 و 15 میلیگرم بر لیتر بور انجام شد. همچنین اثر قدرت یونی و نوع کاتیون (06/0، 03/0 مولار نیترات کلسیم یا نیترات منیزیم) بر جذب بور در غلظت پنج میلیگرم بر لیتر مورد بررسی قرار گرفت. تمامی آزمایشهای همدمای جذب در pH، 1/0±5/9، در الکترولیت زمینهی نیترات کلسیم و در شش سطح غلظت بور (1 تا 15 میلیگرم بر لیتر) انجام گرفت. نتایج آزمایشات جذب وابسته به pH نشان داد که با افزایش pH، میزان جذب بور به وسیلهی کانی زئولیت اصلاحشده افزایش یافت و بیشترین جذب بور در pH، 5/9 صورت گرفت. میزان جذب بور در حضور کاتیون کلسیم نسبت به منیزیم بیشتر بود. نتایج همدماهای جذب نشان داد که مدلهای فروندلیچ و لانگمویر جذب بور را بهخوبی توصیف کردند، ولی مدل فروندلیچ با بیشترین مقدار ضریب تبیین (99/0R2=) و کمترین خطا (47/0SEE=) بهترین برازش را بر دادههای جذب زئولیت داشت. حداکثر ظرفیت جذب (qmax)، بهوسیلهی مدل لانگمویر برای کانی زئولیت اصلاحشده 120 میلیمول بر کیلوگرم تعیین شد.