فریبرز خواجعلی،
جلد ۹، شماره ۳ - ( ۷-۱۳۸۴ )
چکیده
این آزمایش به منظور تعیین آثار طول دوره تغذیه با جیره‌های پیش دان و پس دان بر پاسخ رشد و خصوصیات لاشه و بستر جوجه‌های گوشتی ماده انجام گرفت. طول مدت تغذیه با جیره پیش دان ۱۴ یا ۲۱ روز و طول مدت تغذیه با جیره پس دان از ۳۵ تا ۴۹ یا ۴۲ تا ۴۹ روزگی در نظر گرفته شد. طبق نتایج این آزمایش، کاهش طول دوره تغذیه با جیره پیش دان باعث کاهش اضافه وزن (۰۰۷۱/۰ >P) و نامناسب‌تر شدن ضریب تبدیل خوراک (۰۰۰۲/P<۰) تا سن ۲۱ روزگی شد. کاستن از طول مدت تغذیه با جیره پیش دان، وزن بدن را در ۲۱ روزگی کاهش داد (۰۰۷۱/۰ >P) ولی بر وزن بدن در ۴۲ و ۴۹ روزگی تأثیری نداشت. افزایش طول مدت تغذیه با جیره پس دان موجب افت اضافه وزن (۰۰۷۶/۰ >P) و ضریب تبدیل خوراک (۰۰۰۱/۰ >P) تا سن ۴۲ روزگی شد ولی تأثیر معنی‌داری بر این مشاهدات تا سن ۴۹ روزگی نداشت. این امر نشان می‌دهد که رشد جبرانی در فاصله ۴۲ تا ۴۹ روزگی صورت گرفته است. تیمارهای به کار رفته در آزمایش، تأثیر معنی‌داری بر خصوصیات لاشه جوجه‌های گوشتی نداشتند. کاهش طول مدت تغذیه با جیره پیش دان و افزایش طول مدت تغذیه با جیره پس دان، میزان رطوبت، نیتروژن و pH بستر را به طور معنی‌داری کاهش داد.
