در این پژوهش به بررسی پارامترهای دما و زمان بر روی ریزساختار و خواص مکانیکی اتصال غیرهمجنس فولاد PH۴-۱۷ و آلیاژ Ti-۶Al-۴V با فلزپرکننده BNi-۲ و به روش لحیمکاری سخت پرداخته می‌شود. ریزساختار اتصال با میکروسکوپ نوری و الکترونی روبشی و خواص مکانیکی اتصال نیز با تست کشش - برش و میکروسختی مورد ارزیابی قرار می‌گیرند. مشاهده می‌شود که در دمای ثابت C°۱۰۵۰، افزایش زمان از ۱۵ به ۳۰ دقیقه باعث کاهش استحکام برشی از ۶۶/۳۴ به ۳۹/۲۹ مگاپاسکال می‌شود. وجود ترکیبات ترد بین فلزی مانند NiTi۲ و FeTi۲، باعث شکست ترد و کاهش استحکام می‌شوند. در زمان ثابت ۱۵ دقیقه، افزایش دما باعث می‌شود که استحکام از ۶۶/۳۴ به ۴۶/۳۸ مگاپاسکال افزایش یابد. همچنین افزایش دما– زمان باعث افزایش پهنای ISZ تشکیل شده در اتصالات در سمت فلزپرکننده Ti-۶Al-۴V از ۴۰/۴۱ به ۴۸/۸۱ میکرون می‌شود. افزایش دما– زمان همچنین موجب نفوذ بیشتر بور به فصل مشترک فولاد– فلزپرکننده شده که ترکیبات بورایدی مختلفی را تشکیل می‌دهد و باعث عریض‌تر شدن این ناحیه می‌شود.
