مجید اصلانی، مهدی رفیعی،
دوره ۷، شماره ۲ - ( نشریه علوم و فناوری جوشکاری ایران ۱۴۰۰ )
چکیده
در این پژوهش به منظور اصلاح ساختار جوش حاصل از جوشکاری تعمیری آلیاژ ریختگی منیزیم AZ۹۱Cو بهبود استحکام کششی، پارامترهای ورودی نظیر شدت جریان و دمای پیشگرم برای این آلیاژ بهینهسازی و همچنین عملیات حرارتی T۶ نیز بصورت مجزا جهت همگن نمودن ریزساختار و بهبود خواص قبل و بعد از جوشکاری اعمال گردید .با استفاده از آنالیز واریانس، صحت مدل‌ها بررسی و تحلیل شدند. از میکروسکوپ نوری، میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM)، طیف سنجی توزیع انرژی اشعه ایکس ) EDS(و آزمون کشش به منظور مشخصه یابی ریزساختار و خواص مکانیکی قطعات ترمیم شده استفاده شد. نتایج بررسی های ریزساختاری نشان داد که نمونه های ۲ (نمونه‌هایی که قبل و بعد از جوشکاری تحت عملیات حرارتی T۶ قرار گرفتند) دارای رسوبات پیوسته بوده که این رسوبات به دلیل قطع بیشتر صفحات لغزش و ایجاد موانع مستحکم تر در مسیر حرکت نابجایی ها، استحکام را تحت تاثیر خود قرار داده و در مقایسه با نمونه های ۱ (نمونه‌هایی که تنها بعد از جوشکاری تحت عملیات حرارتی قرار گرفتند) خواص مکانیکی بهتری از خود نشان دادند. با رسم گراف‌های سطح پاسخ و نمودارهای تراز، بیشترین مقدار استحکام کششی نمونه‌های ۱ در دماهای پیشگرم ۴۹۳ تا ۵۱۳ کلوین و شدت جریان ۸۰ تا ۹۰ آمپر و برای نمونه‌های ۲ در دماهای ۵۱۳ تا ۵۵۳ کلوین و شدت جریان ۱۰۰ تا ۱۱۰ آمپر مشاهده گردید.
