۱۳ نتیجه برای ثابت
سارا ساکیان، حامد ثابت، مهرداد عباسی،
دوره ۲، شماره ۱ - ( نشریه علوم و فناوری جوشکاری ایران ۱۳۹۵ )
چکیده
در این مقاله تاثیر پارامترهای جوشکاری اصطکاکی (فشار فورج و زمان جوشکاری) بر شکل ظاهری و خواص مکانیکی اتصال فولاد HNV۳ به سوپرآلیاژ Nimonic ۸۰A را نشان می دهد. بدین منظور دو میله با قطرهای ۲۰ میلیمتر از هر دو آلیاژ آماده شده و با پارامترهای مختلف (فشار فورج و زمان جوشکاری) با استفاده از روش جوشکاری اصطکاکی سربه سر به یکدیگر متصل شده اند. آزمون کشش برای مشخص شدن تاثیر پارامترهای جوشکاری بر روی نمونه ها انجام شده است و مشخص شده که با انتخاب درست پارامترهای جوشکاری، استحکام نهایی اتصال بین HNV۳ و Nimonic ۸۰A در مقایسه با مواد پایه افزایش یافته است.
امین عنبرزاده، حامد ثابت،
دوره ۳، شماره ۱ - ( نشریه علوم و فناوری جوشکاری ایران ۱۳۹۶ )
چکیده
در تحقیق حاضر ریزساختار و خواص مکانیکی اتصال Al۲۰۲۴ بهTi-۶Al-۴V به روش فاز مایع گذرا مرحله‌ای (S-TLP) مورد بررسی قرار گرفته است، برای این منظور ورق‌هایی به ابعاد ۱۳۰×۳۲×۳ تهیه شد و لایه واسط نیز به ابعاد ۳۲×۲۵ میلیمتر و به ضخامت ۵۰ میکرومتر به‌کار رفت. پیوند نفوذی آلیاژهای Al۲۰۲۴ و Ti-۶Al-۴V در دو مرحله انجام شد. در مرحله اول، دو آلیاژ Ti-۶Al-۴V در دمای ۶۲۰ درجه سانتیگراد تحت محیط اتمسفر آرگون به‌وسیله ورق لایه واسط Sn-۵,۳Ag-۴.۲Bi با ضخامت ۵۰ میکرومتر به شیوه فاز مایع گذرا اتصال برقرار شد. سپس جوش حاصل از محل اتصال شکسته شد تا بدین وسیله سطح تر‌شده آلیاژ Ti-۶Al-۴V توسط آلیاژ لایه واسط حاصل شود. در مرحله دوم مجدداً از ورق Sn-۵,۳Ag-۴.۲Bi با ضخامت ۵۰ میکرومتر به عنوان فلز پرکننده استفاده شد تا در دمای ۴۵۳ درجه سانتیگراد سطح تر‌شده آلیاژ Ti-۶Al-۴V به آلیاژ Al۲۰۲۴ لحیم‌کاری نرم شود. استحکام کششی پیوند نفوذی ایجاد‌شده در مرحله دوم برای اتصال آلیاژهای Al۲۰۲۴ به Ti-۶Al-۴V حدود ۶۲ مگاپاسکال به‌دست آمد.
آرش پرورش، حامد ثابت، مهران روح نیا،
دوره ۳، شماره ۲ - ( نشریه علوم و فناوری جوشکاری ایران ۱۳۹۶ )
چکیده
در این پروژه برای اندازه گیری تنش پس ماند جوش فولاد زنگ نزن AISI ۳۰۴از روش اندازهگیری موج طولی شکست یافته بحرانی و همچنین روش سوراخ کاری استفاده شده است. به این منظور پارامترهای جریان پالس، جریان زمینه، درصد زمان پالس و فرکانس پالس به عنوان پارامترهای متغییر در نظر گرفته شده و از طراحی آزمایش تاگوچیL۹ استفاده شد. هرکدام از نمونه ها مورد آزمون کشش و سختی سنجی و همچنین بررسی ریز ساختار قرار گرفتند. نتایج نشان میدهد که جریان زمینه موثرترین پارامتر در تنشهای پسماند بوده و جریان پالس عامل مهم بعدی و درصد زمان پالس و فرکانس پالس در اولویت های بعدی قرار دارند.
مجید صدیقی، سید حسین رضوی، حامد ثابت،
دوره ۴، شماره ۱ - ( نشریه علوم و فناوری جوشکاری ایران ۱۳۹۷ )
چکیده
هدف از این تحقیق بررسی اثر دمای عملیات حرارتی پس از جوشکاری بر ریزساختار، ریزسختی و مقاومت در برابر خوردگی تنشی سولفیدی لایه روکشی از جنس سوپر آلیاژ پایه نیکل اینکونل۶۲۵ بر فولاد ساده کربنی AISI ۴۱۳۰ است. برای این مهم از تکنیک قوس الکتریکی تنگستن تحت گاز محافظ با فیلر داغ استفاده شد. عملیات حرارتی در سه دمای ۶۵۰، ۷۵۰ و ۸۵۰ درجه سانتی گراد در زمان یکسان ۲ ساعت انجام شد. قبل و بعد از عملیات حرارتی ریز سختی مناطق لایه روکشی ، متاثر از حرارت و فلز پایه اندازه گیری شد. بررسی های ریز ساختاری توسط میکروسکوپ نوری و میکروسکوپ الکترونی روبشی انجام شد. نتایج حاکی از حضور کاربیدهای MC در میان دندریت های زمینه محلول جامدg بدون هیچ گونه ترکی در لایه روکشیو حضورفریت و مارتنزیت های تمپر شده رشد کرده در منطقه متاثر از حرارت و مارتنزیت تمپر شده و بینیت در فلز پایه بود. نتایج نشان داد که افزایش دما، کاهش سختی در منطقه متاثر از حرارت و افزایش سختی در لایه روکشی را در پی دارد. در دمای ۷۵۰ درجه سانتی گراد فاز g¢¢ سریعا پدیدار می شود که در دمای ۸۵۰ درجه سانتی گراد به صورت برشی به فاز پایدار d تبدیل می‌گردد. آزمایش خوردگی تنشی در ۷۲۰ ساعت انجام شد. نتایج آزمون غیر مخرب ذرات مغناطیسی ترک تنشی را در نمونه عملیات حرارتی شده در ۸۵۰ درجه سانتی گراد نشان داد. نتایج SEM بیانگر وجود ترک تنشی در فلز پایه در امتداد مرزدانه و رشد آن به لایه روکشی بود.
عبدالرزاق رضوی، حامد ثابت،
دوره ۴، شماره ۱ - ( نشریه علوم و فناوری جوشکاری ایران ۱۳۹۷ )
چکیده
در تحقیق حاضر، جوشکاری اصطکاکی اغتشاشی سر به سر آلومینیوم خالص تجاری ۱۰۵۰با استفاده از لایه میانی آلیاژ آلومینیوم ۷۰۷۵در
سرعت های خطی ۳۰، ۵۰ و ۱۰۰ میلی متر بر دقیقه و سرعت های چرخشی ۸۰۰ و ۱۲۰۰ دور در دقیقه مورد بررسی قرار گرفت. به منظور مقایسه بهتر، نمونه های بدون لایه میانی آلیاژ آلومینیوم ۷۰۷۵نیز جوشکاری شدند. یک ابزار استوانه ای رزوه دار از جنس فولاد گرم کار بمنظور اتصال ورقهای ۵میلی متری استفاده شد. بررسی‌های لازم توسط میکروسکوپ نوری، میکروسکوپ الکترونی روبشی و همچنین انجام آزمونهای ریزسختی و کشش صورت پذیرفت. نتایج نشان داد که اتصال بدست آمده تحت سرعت چرخشی ۸۰۰ دور در دقیقه و سرعت پیشروی ۳۰ میلیمتر بر دقیقه در نمونه های با لایه میانی آلیاژ آلومینیوم ۷۰۷۵دارای بالاترین استحکام کششی و ریزسختی و اتصال بدست آمده تحت سرعت چرخشی ۸۰۰ دور در دقیقه و سرعت پیشروی ۵۰ میلیمتر بر دقیقه، درنمونه های بدون لایه میانی آلیاژ آلومینیوم ۷۰۷۵دارای بالاترین میزان استحکام کششی و ریزسختی می باشد. نتایج آزمون های کشش و ریزسختی مشخص نمودند که استفاده از لایه میانی باعث افزایش استحکام کششی و ریزسختی در تمامی نمونه ها می گردد .
ایمان خدایی دلویی، حامد ثابت، وحید ابویی مهریزی،
دوره ۴، شماره ۲ - ( نشریه علوم و فناوری جوشکاری ایران ۱۳۹۷ )
چکیده
تحقیق حاضر به بررسی ریز ساختار و ارزیابی خواص مکانیکی جوشکاری اصطکاکی اغتشاشی در اتصال لب به لبAA۲۰۲۴ و AA۶۰۶۱ می پردازد. از یک ابزار استوانه ای رزوه دار از جنس فولاد گرم کار H۱۳ جهت اتصال ورقهای ۵ میلی متری در سرعت های چرخشی ۸۰۰، ۱۰۰۰و۱۲۰۰ دور در دقیقه و سرعت‌های پیشروی ۳۰، ۵۰، ۷۰، ۹۰و ۱۱۰ میلی متر بر دقیقه استفاده شد. به منظور انجام بررسی‌های لازم، از مشاهدات متالورژیکی توسط میکروسکوپ نوری، میکروسکوپ الکترونی روبشی مجهز به سیستم آنالیز شیمیایی عناصر و همچنین انجام آزمون های مکانیکی استحکام کششی و ریز سختی سنجی نیز استفاده شد.نتایج آزمون ها نشان داد که تفاوت میان دو آلیاژ باعث نوسان سختی در ناحیه اغتشاش و یک کاهش بزرگ هنگام عبور از منطقه متشکل از دو آلیاژ به سمت آلیاژ ۶۰۶۱ می شود. با افزایش سرعت پیشروی از ۳۰ تا ۱۱۰ میلیمتر بر دقیقه در سرعت های چرخشی ثابت ۸۰۰، ۱۰۰۰ و ۱۲۰۰ دور بر دقیقه به علت کاهش حرارت ورودی، اندازه دانه ها کاهش پیدا کرده و سختی و استحکام افزایش می یابند. همچنین بیشترین میزان استحکام کششی و سختی با مقادیر به ترتیب ۶/۲۲۱ مگاپاسکال و ۰۵/۱۱۱ ویکرز مربوط به نمونه جوشکاری شده تحت سرعت چرخشی ۱۰۰۰ دور بر دقیقه و سرعت پیشروی ۱۱۰ میلی متر بر دقیقه بود.
حامد ثابت، فرهاد عبدی، محسن قنبری حقیقی،
دوره ۶، شماره ۱ - ( نشریه علوم و فناوری جوشکاری ایران ۱۳۹۹ )
چکیده
در این پژوهش اثر پارامترهای دما و زمان عملیات اتصال فاز مایع گذرا بر خواص مکانیکی، ریزساختار و مقاومت به خوردگی اتصال تیتانیوم خالص تجاری به فولاد ۳۱۶L مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور از فویل مس خالص با ضخامت ۱۰۰ میکرومتر به عنوان لایه واسط استفاده شد و عملیات اتصال‌دهی در سه دمای ۹۵۰، ۱۰۰۰ و ۱۰۵۰ درجه سانتیگراد و در سه زمان ۹۰، ۱۲۰ و ۱۵۰ دقیقه انجام شد. پس از انجام عملیات اتصال‌دهی، خواص مکانیکی و مقاومت به خوردگی نمونهها مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج آزمون برش نشان داد استحکام برشی جوش در دمای اتصال ۱۰۰۰ درجه سانتیگراد از دماهای ۹۵۰ و ۱۰۵۰ درجه سانتیگراد بهتر است. علت این امر، کمتر تشکیل‌شدن ترکیبات بین‌فلزی در این دما و همچنین کم‌تربودن ناحیه انجماد غیرهمدما در این نمونه بود. بررسی‌های ریزساختاری نشان داد که در دمای ۹۵۰ درجه سانتیگراد ترکیب بین‌فلزی تیتانیوم و آهن تشکیل نشده است، درحالی‌که در دو دمای ۱۰۰۰ و ۱۰۵۰ درجه سانتی گراد، ترکیب بین‌فلزی تیتانیوم و آهن به مقدار قابل توجهی وجود داشت. نتایج آزمون خوردگی نشان داد که مقاومت به خوردگی ناحیه جوش، وابسته به ترکیبات بین‌فلزی به وجود آمده در این ناحیه است. از جمله ترکیبات بین فلزی به وجود آمده در این اتصال می‌توان به TiCu۲، Ti۲Cu، TiCu و FeTi اشاره نمود. نمونه اتصال‌یافته در دمای ۱۰۰۰ درجه سانتیگراد و زمان ۱۲۰ دقیقه به دلیل دارا‌بودن حداقل ترکیبات بین‌فلزی، مقاومت به خوردگی بهتری از خود نشان داد. همچنین فازهای بین‌فلزی آهن - تیتانیوم، مقاومت به خوردگی کمتری از فازهای بین‌فلزی مس - تیتانیوم نشان دادند.
امیر لری امینی، حامد ثابت، محسن قنبری حقیقی،
دوره ۶، شماره ۲ - ( نشریه علوم و فناوری جوشکاری ایران ۱۳۹۹ )
چکیده
در این تحقیق فولاد زنگ نزن دوفازیAISI ۲۲۰۵ با استفاده از فلاکس های فعال کننده سطحی به روش A-TIGبه صورت رویه (سطحی) جوشکاری شد. بدین منظور از دو فلاکسZrO۲ وTiO۲ بصورت مجزا و مخلوط نمونه هایی با درصد های وزنی متفاوتی تهیه و استفاده شد. نتایج بررسی‌های چشمی نمونه های مختلف مشخص نمود که نمونه تهیه شده با فلاکس سطحی۵۰ %ZrO۲ و۵۰ %TiO۲ کمترین عرض گرده و نمونه حاوی۹۰%ZrO۲ بیشترین عمق نفوذ را دارد، همچنین نتایج بررسی ها نشان داد که میزان پیچیدگی زاویه ای نمونه های مخلوط فلاکسZrO۲ وTiO۲ ،۲۲۵% کمتر از نمونه بدون فلاکس است. نتایج آزمون ماکروسکوپی نمونه ها مشخص نمود که بیشترین طول و عرض دانه های ماکروسکوپی مربوط به نمونه حاوی۹۰%ZrO۲ و کمترین طول و عرض دانه های ماکروسکوپی مربوط به نمونه حاوی۹۰%TiO۲ است. نتایج آزمون سختی نیز نشان داد که بیشترین میزان سختی مربوط به نمونه حاوی۹۰%TiO۲ با مقدار۹۵۰ ویکرز و کمترین میزان سختی مربوط به نمونه حاوی۹۰%ZrO۲ با مقدار۴۱۰ ویکرز است. در مجموع نتایج کلیه آزمون ها مشخص نمود که فلاکس های سطحیZrO۲ و TiO۲ با ایجاد تغییرات بر جریان های طولی و عرضی مذاب در حوضچه جوش بر عمق نفوذ، عرض گرده، میزان پیچیدگی زاویه ای، اندازه طول و عرض دانه های ماکروسکوپی و سختی فلز جوش فولاد زنگ نزن دوفازیAISI ۲۲۰۵ تاثیر مثبت می گذارند.
محسن رفیع، حامد ثابت، وحید ابوئی مهریزی،
دوره ۷، شماره ۱ - ( نشریه علوم و فناوری جوشکاری ایران ۱۴۰۰ )
چکیده
در این پژوهش اتصال غیر هم جنس ورقهای Ti-۶Al-۴V و ۳۰۴AISI به روش جوشکاری لیزر نقطه ای مورد بررسی قرار گرفته است. برای این منظور ورقهای مذکور به ضخامت ۷/۰ و ۵/۰ میلیمتر با استفاده از لایه واسط مس یا نقره (خالص) به ضخامت ۲/۰ و ۳/۰ میلیمتر با استفاده از دستگاه جوش لیزر پالسی ۴۰۰ وات (Nd:YAG) و به روش نقطه جوش‌‌های هم مرکز به قطر ۴ میلیمتر در حالت روی هم جوشکاری شدند و مورد آزمایش و بررسی قرار گرفتند. ابتدا بازرسی چشمی و سپس متالوگرافی نوری صورت گرفت و در صورت عدم وجود ترک آزمونهای سختی ویکرز، کشش و بررسی میکروسکپی الکترونی روبشی بر روی نمونهها انجام شد و نتایج آزمون‌ها حاکی از آنست که در فلز نقره به‌عنوان لایه واسط استفاده شده با زمان ۳ میلی ثانیه هیچگونه اتصالی ایجاد نشد و جابجایی فلز رویی نیز تاثیری در نتیجه نداشت و بهترین شرایط اتصال در شرایطی است که ۳۰۴AISI در معرض جوش لیزر باشد با استفاده از لایه واسط از جنس مس، حرارت ورودی ۷/۱۰ ژول، قله توان ۵/۱ کیلووات، فرکانس ۱۵ هرتز و زمان ۷ میلی ثانیه بهترین نتیجه بدست آمد و سختی منطقه جوش و استحکام نهایی به ترتیب ۵۰۴ ویکرز و ۱۶۰ مگا پاسکال بدست آمد.
حامد ثابت، رامین تهوری، علی علی مرادی،
دوره ۷، شماره ۲ - ( نشریه علوم و فناوری جوشکاری ایران ۱۴۰۰ )
چکیده
در این پژوهش اتصال آلیاژ آلومینیوم ۱۰۵۰ به فولاد ساده کربنی St۱۴ از روش جوشکاری مقاومتی نقطه‌ای مورد بررسی قرار گرفت. پارامترهای متغیر در این فرآیند زمان نگه داری فک ها، توان دستگاه و نوع لایه واسط قرار گیرنده بین دو آلیاژ بود. از پودر آلومینیوم به عنوان لایه واسط استفاده شد. پس از جوشکاری، بررسی ظاهری، آزمون برش، بررسی ریزساختار و میکروسختی انجام شد. بررسی آنالیز EDS در منطقه جوش نشان داد که ترکیبات بین فلزی مختلفی مشاهده شد. ضخامت لایه‌های بین فلزی ایجاد شده به مدت زمان فرآیند جوشکارری و همچنین شدت جریان اعمالی در فرآیند بستگی داشت. نتایج آزمون برش نشان داد که بیشترین استحکام برشی در بین این گروه و همچنین در بین تمام نمونه های اتصال یافته مربوط به نمونه اتصال یافته در زمان ۷ ثانیه و توان ۵/۲ کیلووات و لایه واسط حاوی ۱/۰ درصد بور (نمونه شماره ۸) بوده است. نتایج آزمون میکروسختی نشان داد که بیشترین مقدار میکروسختی در مرکز جوش، مربوط به نمونه شماره ۸ (نمونه اتصال یافته در مدت زمان ۷ ثانیه و توان ۵/۲ کیلووات) به مقدار ۹۸/۱۱۶ ویکرز بوده است.
امین عنبرزاده، حامد ثابت، عبدالرضا گرانمایه ارومیه،
دوره ۸، شماره ۱ - ( نشریه علوم و فناوری جوشکاری ایران ۱۴۰۱ )
چکیده
در این تحقیق، برای اتصال آلیاژهای AA۲۰۲۴ و AA۶۰۶۱ به یکدیگر، سه عنصر (Sn، Zn و Ga) به عنوان عناصر کاندید لایه واسط از نظر عمق نفوذ اتمی در فلزپایه در نظر گرفته شد و در دمای ۴۵۳ درجه سانتیگراد در زمان‌های ۲ روز، ۱۰ ساعت، ۲۱۰ دقیقه و ۳۰ ثانیه مورد بررسی مدل سازی نفوذ اتمی قرار گرفت. در نهایت در دمای ۴۵۳ درجه سانتیگراد و در محیط کوره تحت خلاء۱۳ – ۱۰ × ۵/۷ تور و تحت فرایند فاز مایع گذرا به یکدیگر متصل شدند. اثر تغییر ضخامت لایه واسط بر اتصال دو آلیاژ مذکور با آزمایشهای عملی نظیر تصاویر میکروسکوپ نوری و الکترونی، آزمون استحکام کششی در دو حالت بررسی اثر تغییر ضخامت لایه واسط بر استحکام و بررسی تغییر استحکام اتصال با افزایش زمان نگهداری نمونه در کوره، سختی سنجی، نقشه توزیع عناصر و اسکن خطی عناصر در محل اتصال بررسی شده است. با افزایش ضخامت لایه واسط از ۲۰ به ۷۰ میکرومتر، استحکام اتصال کاهش می‌یابد. حداکثر استحکام برای اتصال فلزات پایه با لایه واسط Sn-۵,۳Ag-۴.۶Bi به ضخامت ۲۰ میکرومتر معادل MPa۵۲ به دست آمد.
رسول هدایت نژاد، حامد ثابت، صادق رحمتی، علی سالمی گلعذانی،
دوره ۸، شماره ۲ - ( نشریه علوم و فناوری جوشکاری ایران ۱۴۰۱ )
چکیده
این تحقیق به بررسی ریزساختار در فرآیند ساخت افزودنی به روش رسوب فلز لیزری با رسوب پودر Inconel ۷۱۸ بر روی زیرلایه Inconel ۷۳۸ می‌پردازد. برای این منظور، رسوب گذاری با توان لیزر متفاوت بر روی زیرلایه های مختلف انجام و ریزساختار و سختی لایه ها مورد مطالعه قرار گرفت. سه لایه Inconel ۷۱۸ پودری بر روی زیرلایه ها رسوب نشانی گردید. نتایج نشان میدهد که پارامتر توان لیزر در فرآیند رسوب نشانی، تأثیر قابل توجهی بر ریزساختار نمونهها دارد. با ۱۰۰ وات افزایش توان لیزر، فاصله بین فازهای γ' در زیرلایه و γ'' در لایه ها به میزان قابل توجهی کاهش یافت. همچنین با افزایش توان لیزر، افزایش ابعاد هندسی و درصد حجمی فاز تقویت کننده γ'' نیز مشاهده شد. علاوه بر این، افزایش توان لیزر باعث کاهش درصد حجمی فاز لاوه گردید. با اندازه گیری ریز سختی لایه های رسوب نشانی شده مشخص گردید که با افزایش توان لیزر سختی لایه سوم کاهش می یابد.
پدرام چمنی، حامد ثابت، محسن قنبری حقیقی،
دوره ۹، شماره ۲ - ( نشریه علوم و فناوری جوشکاری ایران ۱۴۰۲ )
چکیده
به منظور بررسی تاثیر پارامترهای سرعت چرخشی و زاویه ابزار بر ریزساختار و خواص مکانیکی اتصال آلیاژ AZ۹۱ منیزیم به تیتانیوم خالص تجاری، ورق هایی در ابعاد ۴×۲۶×۱۰۰ میلیمتر آماده سازی شدند. پارامترهای متغیر در این مطالعه سرعت چرخشی (۸۰۰، ۱۲۰۰ و ۲۵۰۰ دور بر دقیقه) و زاویه ابزار (۵/۰، ۱ و ۳ درجه) تعیین شده و سرعت پیشروی ثابت و برابر ۳۲ میلیمتر بر دقیقه در نظر گرفته شد. پس از اجرای جوشکاری نمونهها جهت انجام بررسی‌های ریزساختاری و خواص مکانیکی (سختی و کشش) بر طبق استاندارد مربوطه آماده سازی شدند. بررسی‌های ریزساختاری نشان داد که ساختار ناحیه جوش CP-Ti/AZ۹۱ شامل دانه‌های کشیده آلفا بوده و ریزساختار منطقه اختلاط یافته در سمت آلیاژ منیزیم شامل دانه‌های هم محور α - منیزیم همراه با ترکیبات بین فلزی Mg۱۷Al۱۲ در زمینه می‌باشد. نتایج حاصل از آزمون کشش نشان داد که بیشترین مقدار استحکام کششی (۱۶۰ مگاپاسکال) مربوط به سرعت چرخشی ۲۵۰۰ دور بر دقیقه و زاویه پین ۱ درجه می‌باشد. همچنین مشخص شد که سرعت چرخشی ۸۰۰ دور بر دقیقه همراه با سرعت پیشروی ۳۲ میلیمتر بر دقیقه جهت جوشکاری نمونه‌های AZ۹۱ به تیتانیوم خالص تجاری مناسب نبوده بطوری‌که این نمونهها در حین فرایند آماده‌سازی دچار شکست شدند. از طرفی مشاهده شد که افزایش زاویه ابزار نسبت به قطعه کار در ابتدا منجر به افزایش استحکام قطعه از ۱۴۱ مگاپاسکال به ۱۶۰ مگاپاسکال شده و سپس تا ۱۳۲ مگاپاسکال کاهش می‌یابد. از طرف دیگر نتایج حاصل از آزمون سختی سنجی ویکرز نشان داد که عدد سختی منطقه جوش به طور میانگین برابر ۱۷۳ ویکرز بوده و از سختی آلیاژ AZ۹۱ (۶۱ ویکرز) بیشتر و به سختی آلیاژ تیتانیوم (۱۶۷ ویکرز) نزدیک می‌باشد.
