حسین مهرابی شریف آباد، محمود حاجی صفری،
دوره ۴، شماره ۱ - ( نشریه علوم و فناوری جوشکاری ایران ۱۳۹۷ )
چکیده
در این پژوهش به منظور رسیدن به دو ساختار مختلف آستنیتی (γ) و آستینتی-فریتی (+δγ) در فلزجوش ایجاد شده در فولاد زنگ‌نزن۳۰۴ به ترتیب از فلزهای پرکننده ERNiCrMo-۳ و ER۳۰۹L استفاده شد و رفتار خستگی اتصالات ایجاد شده در دو محیط هوا و محیط خورنده آب دریا مورد ارزیابی و تحلیل واقع شد. مطالعات ساختاری انجام شده حاکی از تطابق قابل قبولی بین ساختار فلزجوش پیش‌بینی شده بر اساس دیاگرام شیفلر و بررسی‌های متالوگرافی بود. ارزیابی رفتار خستگی نمونه‌ها در دو محیط هوا و آب دریا نشان داد که ایجاد ساختاری مشابه با فلزپایه در موضع اتصال (γ) موجب استحکام خستگی بالاتر نمونه‌ها می‌شود. مطالعات شکست‌نگاری و آنالیز FESEM-EDS نشان داد شکست نمونه‌های جوشکاری شده با فلزپرکن ERNiCrMo-۳ در مقایسه با نمونه‌های جوشکاری شده با فلزپرکننده ER۳۰۹L در هر آزمون خستگی و خوردگی-خستگی، رفتار نرمتری (تشکیل دیمپل‌های یکنواخت‌تر و عمیق‌تر در منطقه نهایی شکست) ارائه می‌دهد. بعلاوه برخلاف نمونه‌های جوشکاری شده با فلزپرکننده ER۳۰۹L، در نمونه‌های جوشکاری شده با فلزپرکننده ER-NiCrMo-۳، عمدتا ترکیبات بین فلزی غنی از مولیبدن و تیتانیم در تشکیل دیمپل‌ها در سطح شکست مشارکت داشتند.
محمد جواد باغبان، مسعود مصلایی پور، هانیه حاجی صفری، افشین بابانژاد، عبدالله صبوری،
دوره ۸، شماره ۱ - ( نشریه علوم و فناوری جوشکاری ایران ۱۴۰۱ )
چکیده
در پژوهش حاضر، ریزساختار و خواص مکانیکی اتصال غیرهمجنس سوپر آلیاژ اینکونل ۶۲۵ (IN-۶۲۵) به فولاد زنگ‌نزن آستنیتی AISI۳۱۶L (SS-۳۱۶L) با استفاده از لایه واسط AWS-BNi۳ و فرایند فاز مایع نافذ گذرا (TLP) مورد ارزیابی و شرایط لازم برای ایجاد یک اتصال کارآمد مورد مطالعه و بررسی واقع شد. اتصال‌دهی TLP در گستره دمایی و زمانی به ترتیب ºC ۱۰۵۰-۱۱۵۰ و min ۲۰-۵ و تحت حفاظت گاز محافظ آرگون با خلوص%۹۹۹۵/۹۹ انجام شد. مطالعات ریزساختاری (OM و SEM) و فازی (XRD) آشکار نمود که اتصال‌دهی در دمای ºC۱۱۵۰ و مدت زمان min ۲۰ موجب تکمیل انجماد همدما و ایجاد فاز گاما (γ) بصورت یکدست در موضع اتصال می‌شود. سرد نمودن نمونه‌ها قبل از تکمیل انجماد همدما موجب تشکیل ترکیبات یوتکتیکی غنی از کروم و مولیبدن در موضع مرکزی اتصال می‌شود. مورفولوژی پیوسته ترکیبات یوتکتیکی موجب افت شدید استحکام برشی نمونه‌ها شد (کاهش استحکام برشی %۵۰~). نفوذ درهم عناصر آلیاژی بین موضع اتصال و فلزپایه اطراف موجب تشکیل کاربید کروم در IN-۶۲۵ و ترکیبات بورایدی کروم-مولیبدن در SS-۳۱۶L گردید که موجب افزایش ریزسختی نواحی مذکور نسبت به فلزپایه و موضع اتصال شد.
