۸ نتیجه برای دهملایی
محمد جولا، رضا دهملایی، سید رضا علوی زارع،
دوره ۲، شماره ۲ - ( نشریه علوم و فناوری جوشکاری ایران ۱۳۹۵ )
چکیده
چقرمگی فلز جوش در اتصالات جوشی از اهمیت بالایی برخوردار است. در این پژوهش هدف دست یابی به بیشترین چقرمگی فلزجوش در اتصالات غیرمشابه فولاد ۳۱۶AISI به فولاد ۹۱.Gr ۳۸۷A بوده است. به این منظور با تغییر پارامترهای فرایند جوشکاری قوس تنگستن-گاز با جریان پالسی با استفاده از فلز پرکننده ۳ERNiCrMo-، اقدام به بهینه سازی آن ها جهت دست یابی به بیشترین مقدار انرژی جذب شده در آزمایش ضربه شارپی، به عنوان معیاری از چقرمگی، با استفاده از روش تاگوچی شده است. در این راستا از پارامترهای فرایند شامل جریان بیشینه ، جریان زمینه ، فرکانس و درصد زمان روشن بودن در سه سطح مختلف استفاده گردید. با محاسبه و بررسی میزان نسبت سیگنال به نویز بر اساس روش تاگوچی، بهترین مقادیر برای پارامترهای فوق الذکر به ترتیب ۱۲۰ آمپر، ۹۰ آمپر، ۱۰ هرتز و ۸۰% به دست آمد؛ نمونه ساخته شده با پارامترهای بهینه، انرژی ضربه میانگین ۶۵ ژول در دمای ۲۰- درجه سانتی گراد، داشت. همچنین جریان زمینه بیشترین تاثیر را بر انرژی جذب شده در آزمایش ضربه داشت و پس از آن بیشترین تاثیر به ترتیب مربوط به فرکانس، جریان بیشینه و درصد زمان روشن بودن بود.
علی محاب، فرزام فرزام، رضا دهملایی،
دوره ۴، شماره ۱ - ( نشریه علوم و فناوری جوشکاری ایران ۱۳۹۷ )
چکیده
در این پژوهش تأثیر حرارت ورودی فرآیند جوشکاری زیرپودری بر رفتار و سازوکار خوردگی فلز جوش در اتصالات جوشکاری فولاد خط لوله گاز X۴۲ مورد بررسی قرار گرفت. برای این منظور، ابتدا ۶ عدد ورق آنیل شده به ضخامت mm۱۵ از فولاد میکروآلیاژی X۴۲ تهیه شده و سپس برای جوشکاری از فرآیند جوشکاری زیرپودری با مقادیر حرارت ورودی ۸/۳۷، ۹/۱۸ و kJ/mm ۶/۱۲ استفاده شد. سپس برای بررسی رفتار خوردگی فلز جوش هر سه اتصال جوشکاری شده از روش‌های پلاریزاسیون پتانسیودینامیک و طیف سنجی امپدانس الکتروشیمیایی در محلول ۵/۳ درصد وزنی کلرید سدیم استفاده شد. همچنین برای بررسی ریزساختار و سازوکار خوردگی فلز جوش در اتصالات جوشکاری شده از میکروسکوپ الکترونی روبشی و برای آنالیز فازهای تشکیل شده در ریزساختار فلز جوش از پراش پرتو ایکس استفاده شد. مشاهدات میکروسکوپ الکترونی و الگوهای حاصل از پراش پرتو ایکس نشان داد که افزایش حرارت ورودی منجر به افزایش میزان فریت و افزایش اندازه دانه‌های فریت در ریزساختار فلز جوش اتصالات فولاد خط لوله گاز X۴۲ می‌شود. نتایج آزمایشهای خوردگی نشان می‌دهد که با افزایش حرارت ورودی در فرآیند جوشکاری، فلز جوش اتصالات فولاد خط لوله گاز X۴۲ مقاومت به خوردگی بیشتری از خود نشان می‌دهد. همچنین با کاهش حرارت ورودی در فرآیند جوشکاری، سازوکار خوردگی فلز جوش بصورت خوردگی حفره‌دار شدن می‌باشد
مصطفی افضلی، رضا دهملایی، اسماعیل حجاری،
دوره ۵، شماره ۱ - ( نشریه علوم و فناوری جوشکاری ایران ۱۳۹۸ )
چکیده
در این پژوهش تاثیر اعمال لرزش الکترومغناطیس بر ریزساختار و مقاومت به ضربه فلز جوش فولاد API X۷۰ بررسی گردید. جوشکاری با روش GTAW و با دو فلز پرکننده ER۸۰S-G و ER۳۰۹L و اعمال هم¬زمان لرزش الکترومغناطیس تحت ولتاژهای از ۳۰-۰ ولت انجام گردید. ریز ساختار فلزات پایه و جوش با استفاده از میکروسکوپ¬های نوری و الکترونی روبشی SEM بررسی شد. چقرمگی فلزات جوش در دماهای محیط، ℃۰ و ℃۲۰- توسط آزمون ضربه چارپی تعیین گردید. بررسی¬های میکروسکوپی نشان داد با اعمال لرزش، ریز ساختار فلز جوش ER۸۰S-G، ظریف¬تر و جزایر مارتنزیتی- آستنیتی (MA) ریزتر و از پراکندگی یکنواخت¬تری برخوردار گردیده¬اند. مشخص شد که در اثر اعمال لرزش ساختار فلز جوش ER۳۰۹L ریزتر و متوسط اندازه¬ دندریت¬ها در فلز جوش از mµ۱۹/۱۸ به mµ۰۱/۸ کاهش یافته و میزان فریت فلز جوش نیز حدود ۱۳ درصد افزایش یافته است. نتایج آزمون ضربه نشان داد که افزایش لرزش اعمالی باعث بهبود مقاومت به ضربه هر دو فلز جوش گردیده است. بهترین نتایج پس از اعمال لرزش تحت ولتاژ ۳۰ ولت بدست آمد به طوریکه مقاومت به ضربه فلز جوش ER۸۰S-G در دماهای محیط، ℃۰ و ℃۲۰- به ترتیب به میزان ۵۳، ۲۹ و ۳۶ درصد و برای فلز جوش ER۳۰۹L در دماهای محیط و ℃ ۲۰- به ترتیب به میزان ۱۸ و ۵ درصد افزایش یافت.
رضا دهملایی، محمد سعید رییسی سارانی، خلیل رنجبر،
دوره ۶، شماره ۲ - ( نشریه علوم و فناوری جوشکاری ایران ۱۳۹۹ )
چکیده
در این پژوهش، جوشکاری غیرمشابه فولادهای API ۵L X۸۰ و DSS ۲۲۰۵ با فرایند جوشکاری قوسی تنگستن-گاز با جریان پالسی (PCGTAW) و با استفاده از فلزهای پرکننده ER۲۲۰۹، ER۳۰۹L و KJS-۱۲۴، انجام گرفت. بررسی ریزساختاری نشان داد که ریزساختار فلزجوش ER۲۲۰۹ به صورت دوفازی آستنیتی- فریتی است که مقدار فریت فلز جوش در پاس ریشه تا پاس رویی از ۳۵% تا ۴۱% متغیر است. مشخص گردید که مد انجماد فلزجوش ER۳۰۹L از نوع فریتی- آستنیتی و ریزساختار آن دارای زمینه آستنیتی به همراه فریت اسکلتی و مقدار کمتری فریت کرمی شکل روی مرزدانه است. نتایج بررسی‌ها به وسیله فریت اسکوپ نشان داد که مقدار فریت پاس ریشه (۶%) کمتر از فریت در پاس رویه (۱۰%) اتصال است. نتایج بررسیهای میکروسکپی نشان داد که ریزساختار فلزجوش KJS-۱۲۴ شامل فریت های مرزدانه ای، ویدمن اشتاتن و سوزنی به همراه جزایر مارتنزیت- آستنیت می باشد. بررسی ها نشان داد که فصل مشترک فلزهای پایه و پرکننده پیوسته بوده و هیچ گونه ترکی مشاهده تشکیل نشده است. در فصل مشترک اتصالات ER۲۲۰۹/DSS ۲۲۰۵، ER۳۰۹L/DSS ۲۲۰۵ و KJS-۱۲۴/API ۵L X۸۰ رشد اپی تکسیال و در فصل مشترک ER۲۲۰۹/API ۵L X۸۰، ER۳۰۹L/API ۵L X۸۰ و KJS-۱۲۴/DSS ۲۲۰۵ ناحیه مخلوط نشده و مرز نوع II مشاهده گردید. براساس نتایج آزمون ضربه شارپی، فلزجوش حاصل از ER۲۲۰۹، ER۳۰۹L و KJS-۱۲۴ به ترتیب دارای بیشترین انرژی ضربه ای بودند. نتایج سختی سنجی نشان داد که بیشترین سختی به ترتیب مربوط به فلزجوش حاصل از KJS-۱۲۴، ER۲۲۰۹ و ER۳۰۹L می باشد.
زهرا شهریاری، ایمان کیوان راد، خلیل الله قیصری، خلیل رنجبر، رضا دهملایی، سید روح الله موسوی،
دوره ۶، شماره ۲ - ( نشریه علوم و فناوری جوشکاری ایران ۱۳۹۹ )
چکیده
در این پژوهش، آلیاژ اینکونل ۶۱۷ به فولاد کم‌آلیاژ A۳۸۷-Gr,۱۱ توسط سیم جوش ER۳۰۹L به روش جوشکاری قوسی تحت پوشش گاز محافط با الکترود تنگستن اتصال داده شد. در ابتدا رفتار خوردگی آلیاژ اینکونل ۶۱۷، فولاد کم‌آلیاژ A۳۸۷-Gr,۱۱ و فلز جوش اتصال غیرهمجنس این دو توسط آزمون پلاریزاسیون تافل و طیف‌نگاری امپدانس الکتروشیمیایی (EIS) در محیط اسیدی (H۲SO۴)، خنثی (NaCl) و ترکیبی (H۲SO۴+NaCl) در دمای محیط بررسی شد. نتایج حاصل از آزمونهای پلاریزاسیون و EIS برای فلزات پایه و فلز جوش در هر سه محلول خورنده نشان داد که میزان مقاومت به خوردگی به ترتیب از آلیاژ اینکونل ۶۱۷ به فلز جوش و از فلز جوش به فولاد کم‌آلیاژ کاهش می‌یابد. مقایسه منحنی‌های پلاریزاسیون فلزات پایه و فلز جوش نشان داد که حساسیت به خوردگی گالوانیکی بین زوج گالوانیکی آلیاژ اینکونل ۶۱۷ / فلز جوش در محلول الکترولیت M NaCl ۱ وجود دارد. رفتار خوردگی گالوانیک این زوج با استفاده از روش تئوری پتانسیل ترکیبی و روش نویز الکتروشیمیایی ارزیابی شد. نتایج حاصل از آن‌ها نشان داد که در زوج گالوانیکی آلیاژ ۶۱۷ / فلز جوش، فلز جوش به عنوان آند زوج عمل کرده و دچار خوردگی می‌شود، به نحوی که سرعت خوردگی آن از μA/cm۲ ۲۲/۰قبل از اتصال به ازμA/cm۲ ۱ پس از اتصال افزایش می‌یابد.
مهدی اصل تقی پور، رضا دهملایی، سیدرضا علوی زارع، محمدرضا توکلی شوشتری،
دوره ۷، شماره ۱ - ( نشریه علوم و فناوری جوشکاری ایران ۱۴۰۰ )
چکیده
در این پژوهش تأثیر حرارت ورودی فرایند SMAW بر ریزساختار و خواص مکانیکی اتصالات جوش فولاد HSLA-۱۰۰ مورد بررسی قرار گرفت. جوشکاری با سه حرارت ورودی ۸۲۰/۰، ۱۷۶/۱ و ۳۹۲/۱ کیلوژول بر میلی‌متر با استفاده از الکترود E۱۲۰۱۸ انجام شد. بررسیهای ریزساختاری با استفاده از میکروسکوپهای نوری و الکترونی روبشی SEM انجام گردید. خواص مکانیکی اتصالات جوش توسط آزمونهای ضربه و ریزسختی سنجی ارزیابی گردید. بررسی های ریزساختاری نشان داد که با افزایش حرارت ورودی میزان فریت سوزنی در فلز جوش کاهش یافت و بر مقدار فریت چندوجهی و شبه چندوجهی افزوده گردیده است. مشخص گردید که با افزایش حرارت ورودی، مقدار بینیت لایه‌ای در ناحیه HAZ افزایش یافته و مقدار بینیت دانه‌ای کاهش یافته است. به دلیل کاهش مقدار فریت سوزنی در ریزساختار فلز جوش با افزایش حرارت ورودی، مقدار سختی و انرژی ضربه کاهش یافت. نتایج نشان داد که افزایش حرارت ورودی به دلیل کاهش میزان فریت سوزنی فلز جوش و انحلال رسوبات در ناحیه متاثر از حرارت درشت دانه باعث کاهش سختی در این نواحی گردیده است. مشخص گردید که با افزایش حرارت ورودی به دلیل کاهش میزان فریت سوزنی، انرژی ضربه ای فلز جوش به میزان ۲۹٪ (از ۴۵ ژول در حرارت ورودی ۸۲/۰ به ۳۲ ژول در حرارت ورودی ۳۹۲/۱ کیلوژول بر میلی‌متر) کاهش یافته است. معلوم گردید که در تمام حرارتهای ورودی، انرژی ضربه فلز پایه بیشتر از انرژی ضربه فلز جوش است.
ایمان صیدی، رضا دهملایی، خلیل رنجبر،
دوره ۸، شماره ۱ - ( نشریه علوم و فناوری جوشکاری ایران ۱۴۰۱ )
چکیده
در این پژوهش اتصال نفوذی سرامیک زیرکونیای پایدار شده با ایتریم اکسید به سوپرآلیاژ نایمونیک ۱۰۵ با استفاده از لایه میانی چندتایی Ti/Nb/Ni انجام شد. اتصال با استفاده از روش جرقه پلاسمایی در اتمسفر خلاء و در دماها و زمانهای مختلف انجام گردید. به منظور بررسی ریزساختار در شرایط مختلف از میکروسکوپ نوری، SEM و FESEM مجهز به EDS استفاده شد. نتایج نشانداد که ناحیه بحرانی اتصال، فصل مشترک Ti/۳YSZ بوده و در تمامی شرایط اتصال در فصل مشترکهای Ti/Nb، Nb/Ni و Ni/NI ۱۰۵ برقرار شده است. مشاهدات ریزساختاری نشان داد که در تمامی شرایط دمایی و زمانی اتصال، در فصل مشترک Ti/۳YSZ دو ناحیه مجزا شامل Ti۳O و (Zr,Ti)۲O (به دلیل اختلاف در عمق نفوذ عناصر Ti، Zr و O) تشکیل گردیده و با افزایش دما و زمان اتصال ضخامت این نواحی افزایش یافته است. بررسیهای ریزساختاری مشخص نمود که اتصال در شرایط دمایoC ۹۰۰ و زمان ۳۰ دقیقه فاقد هرگونه ترک و ناپیوستگی بوده و در اثر نفوذ خوب اتم‌ها، لایه واکنش مناسبی تشکیل شد. نتایج ریزسختیسنجی و آنالیزهای EDS ضعیف بودن لایه واکنشی Ti۳O را نشان داد.
علی پورجعفر، رضا دهملایی، سید رضا علوی زارع، خلیل رنجبر، محمد رضا توکلی شوشتری،
دوره ۸، شماره ۲ - ( نشریه علوم و فناوری جوشکاری ایران ۱۴۰۱ )
چکیده
در این پژوهش تاثیر دما بر ریزساختار و لایه واکنشی در فصل مشترک لایه میانی Ti و فلز پایه مربوط به اتصال نفوذی آلیاژ زیرکونیوم ۷۰۲ به فولاد کم‌آلیاژ A۵۱۶ بررسی شد. اتصال با استفاده از تکنیک اتصال نفوذی پلاسمای جرقه‌زن در دماهای ۹۰۰، ۹۵۰ و ۱۰۰۰ درجه سانتی‌گراد و مدت زمان ۳۰ دقیقه انجام گردید. به منظور بررسی ریزساختار فصل مشترک اتصال از میکروسکوپ نوری و الکترونی روبشی گسیل میدانی (FESEM) مجهز به آنالیز EDS استفاده شد. بررسیهای میکروسکوپی نشان داد که در همه دماها با وجود نفوذ متقابل اتم‌ها و تشکیل لایه واکنشی مناسب بین لایه میانی تیتانیوم و فلزپایه زیرکونیوم، هیچ‌گونه فاز بین‌فلزی، ترک، حفره و ناپیوستگی در فصل مشترک آن‌ها تشکیل نگردیده است. در فصل‌مشترک اتصال سه فاز محلول جامد (a+b)(Zr,Ti) وb(Ti,Zr) وa(Ti,Zr) شناسایی شدند. مشخص گردید که با افزایش دمای اتصال، فازها و ترکیبات جدید در فصل مشترک تشکیل نگردیده ولی ضخامت لایه واکنشی افزایش یافته است. اندازه‌گیری ضخامت لایه واکنشی نشان داد که بیشترین میزان نفوذ معادل ۸۴ میکرون در دمای oC۱۰۰۰ و کمترین میزان نفوذ معادل ۶۴ میکرون در دمای oC۹۰۰ صورت گرفته است.
