حسین مهرابی شریف آباد، محمود حاجی صفری،
دوره 4، شماره 1 - ( نشریه علوم و فناوری جوشکاری ایران 1397 )
چکیده
در این پژوهش به منظور رسیدن به دو ساختار مختلف آستنیتی (γ) و آستینتی-فریتی (+δγ) در فلزجوش ایجاد شده در فولاد زنگنزن304 به ترتیب از فلزهای پرکننده ERNiCrMo-3 و ER309L استفاده شد و رفتار خستگی اتصالات ایجاد شده در دو محیط هوا و محیط خورنده آب دریا مورد ارزیابی و تحلیل واقع شد. مطالعات ساختاری انجام شده حاکی از تطابق قابل قبولی بین ساختار فلزجوش پیشبینی شده بر اساس دیاگرام شیفلر و بررسیهای متالوگرافی بود. ارزیابی رفتار خستگی نمونهها در دو محیط هوا و آب دریا نشان داد که ایجاد ساختاری مشابه با فلزپایه در موضع اتصال (γ) موجب استحکام خستگی بالاتر نمونهها میشود. مطالعات شکستنگاری و آنالیز FESEM-EDS نشان داد شکست نمونههای جوشکاری شده با فلزپرکن ERNiCrMo-3 در مقایسه با نمونههای جوشکاری شده با فلزپرکننده ER309L در هر آزمون خستگی و خوردگی-خستگی، رفتار نرمتری (تشکیل دیمپلهای یکنواختتر و عمیقتر در منطقه نهایی شکست) ارائه میدهد. بعلاوه برخلاف نمونههای جوشکاری شده با فلزپرکننده ER309L، در نمونههای جوشکاری شده با فلزپرکننده ER-NiCrMo-3، عمدتا ترکیبات بین فلزی غنی از مولیبدن و تیتانیم در تشکیل دیمپلها در سطح شکست مشارکت داشتند.