جستجو در مقالات منتشر شده


3 نتیجه برای کاظمی
شبیه‌سازی و بررسی پارامترهای موثردر فرآیند جوشکاری لیزر فولاد کم‌کربن به کمک نرم‌افزار فلوئنت
محمد احسان کاظمیان، فرهاد محسنی فر، رضا قنبرزاده،
دوره 3، شماره 1 - ( نشریه علوم و فناوری جوشکاری ایران 1396 )
چکیده
در این مقاله فرآیند جوشکاری لیزر در یک قطعه فولادی مستطیل شکل به کمک نرم‌افزار فلوئنت شبیه‌سازی شده است. مشخصات فیزیکی میدان حل ثابت بوده و از تغییرات آن نسبت به دما صرف نظر شده است. در این کار تاثیر سرعت حرکت ابزار و توان لیزر بر توزیع دمایی سطح قطعه کار و عمق‌های مختلف در صفحه تقارن و همچنین بیشینه دما و عمق نفوذ بررسی شده است. با استفاده از یک کد ماکرو، تولید هندسه و مش‌بندی حوزه حل به کمک  پارامترهای هندسی مورد نیاز در اختیار نرم‌افزار قرار داده شد. همچنین برای اعمال توان تشعشع لیزر از یک UDF در نرم‌افزار فلوئنت استفاده شده است بدین ترتیب که قطعه کار ثابت فرض شد و مدل چشمه حرارتی گوسی تعریف‌شده در UDF  با سرعت مورد نظر حرکت می‌نمود. نتایج نشان داد که در توان ثابت با افزایش سرعت چشمه حرارتی ماکزیمم دمای سطح قطعه کار و دمای بیشینه نیز کاهش می‌یابد. همچنین با افزایش توان نفوذ دمایی و حرارت در عمق قطعه کار افزایش یافت و در توان ثابت با افزایش سرعت گرادیان دما در جلوی قطعه کار بیشتر شد و در پشت چشمه حرارتی مقدار کمتری بود.
اثر نسبت سرعت دورانی ابزار به سرعت خطی و تعداد پاس جوشکاری بر پایداری حرارتی-مکانیکی آلومینیوم تغییر شکل پلاستیک شدید داده شده جوشکاری شده با فرایند اصطکاکی-تلاطمی و پودر هیبریدی آلومینا/گرافیت
سید عزت الله موسوی، مجتبی موحدی، محسن کاظمی نژاد،
دوره 8، شماره 1 - ( نشریه علوم و فناوری جوشکاری ایران 1401 )
چکیده
در این پژوهش، پایداری حرارتی-مکانیکی آلومینیوم 1050 که در ابتدا تحت دو پاس فرایند پرس‌کاری در قالب شیاردار محدودشده قرار گرفت، نسبت به جوشکاری اصطکاکی-تلاطمی با بکارگیری پودر هیبریدی (%50 حجمی پودر میکرومتری گرافیت و %50 حجمی پودر نانومتری α-Al2O3) توسط بررسی تحولات ریزساختاری و خواص مکانیکی آن ارزیابی شد. به منظور دستیابی به بیشترین خواص مکانیکی نهایی قطعات جوشکاری شده، متغیرهای متفاوتی از فرایند FSW به کار گرفته شد. انجام فرایند FSW در یک و چند پاس و نیز در نسبت‌های متفاوت از سرعت دورانی (ω) به سرعت خطی (v)، متغیر‌های جوشکاری در این پژوهش بودند. همچنین برای ارزیابی اثر پودرها بر خواص مکانیکی کامپوزیت هیبریدی زمینه فلزی، بعضی از ورق‌های CGP شده بدون پودر جوشکاری شدند. در کنار مشاهدات میکروسکوپ نوری و میکروسکوپی الکترونی روبشی گسیل میدانی، آزمون میکروسختی ویکرز و آزمون کشش عرضی برای بررسی خواص مکانیکی مناطق جوش انجام شد. مشخص شد اثرگذاری پودر گرافیت به عنوان ذرات روان‌کننده در اتصالات به طور قابل توجهی از متغیر‌های جوشکاری پیروی می‌کند. به طوری‌که استفاده از پودر گرافیت در فرایند جوشکاری بیشینه دمای  فرایند را تا ℃  224 کاهش داد، در حالی‌که در شرایط مشابه جوشکاری و بدون استفاده از پودر هیبریدی، بیشینه دمای  فرایند℃  489 گزارش شد. از این‌رو پایداری حرارتی-مکانیکی نمونه‌های تغییر شکل پلاستیک شدید افزایش پیدا کرد، و خواص مکانیکی این ورق‌ها بهبود قابل توجه‌ای یافت. با این وجود، این پودر به علت همین ویژگی ذاتی، و به عبارتی تضعیف سیلان ماده، منجر به تخریب خواص مکانیکی ماده نیز شد. علاوه بر این هر دو پودر استفاده شده باعث ایجاد مکانیزم‌های استحکام بخشی مانند پین کردن مرزدانه‌ها و جوانه‌زنی متاثر از ذرات شدند. با این حال این نتیجه حاصل شد که توزیع یکنواخت ذرات، که از طریق افزایش نسبت ω/v فراهم می‌شود، به طور قابل توجهی باعث بهبود اثر بخشی پودر‌ها در ریزساختار شده و خواص مکانیکی نهایی را افزایش می‌دهد. همچنین مشاهده شد جوش سالم تنها با افزایش تعداد پاس جوشکاری، و به دلیل سیلان بهتر ماده و حذف حفرات ایجاد می‌شود، به طوری‌که با افزایش استحکام کششی تا MPa 101 بیشترین بازدهی (%80~) با جوشکاری در نسبت r/mm 70 ω/v = در سه پاس بدست آمد.
 

بررسی خواص مکانیکی جوش فولادضدزنگ SA240-TP316 و فولاد SA516-GR60 کلد شده با فولادضدزنگ SA240-TP316
صمد کاظمی، غلامحسین خلف، دکتر احمد افسری، محمد جواد مرزبان،
دوره 8، شماره 2 - ( نشریه علوم و فناوری جوشکاری ایران 1401 )
چکیده
کلدینگ فولاد ضد زنگ، یعنی تشکیل آلیاژ با ایجاد یک لایه نازک فولاد ضدزنگ بر روی یک فلز دیگر می­باشد. در این پژوهش  یک لایه فولاد ضدزنگ آستنیتی SA240-TP316 بر روی فولاد SA516-GR60 پوشش داده شد. آزمایش هایی برای مقایسه خواص مکانیکی جوش فولاد ضد زنگ اولیه و فولاد کلد شده SA516-GR60 انجام گردید تا امکان پذیری جایگزینی پوشش ایجاد شده به جای فولاد زنگ نزن SA240-TP316 بررسی شود. بررسی نتایج آنالیز شیمیایی آلیاژ SA240-TP316 نشان می­ دهد روکش انجام شده دارای ترکیب شیمیایی شبیه به آلیاژ SA240 می­باشد و با افزایش عمق، سختی فلز جوش و درصد کرم بیشتر و درصد مولیبدن در آلیاژ جوش کمتر شده است. مقایسه استحکام نهایی آلیاژ SA516 پس از کلد شدن و جوشکاری با آلیاژ پایه زنگ نزن SA240 نشان از بهبود استحکامهای کششی دارد. در حالت اول استحکام در محدوده 470 تا503 مگاپاسکال و در حالت دوم در محدوده 477 تا 570 مگاپاسکال تغییر می کند. بیشترین سختی در ناحیه متاثر از حرارت بدست آمده است. تست خمش نشان داد که خمش بدون ترک تا زاویه 180 درجه نشانه داکتیل ماندن فلز جوش می باشد. نتایج آزمایش ضربه نیز نشان دهنده قابلیت جذب انرژی مناسب بخصوص در حوالی ولتاژ 150 ولت می­باشد.
 

صفحه 1 از 1     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله علمی-پژوهشی علوم و فناوری جوشکاری ایران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Journal of Welding Science and Technology of Iran

Designed & Developed by : Yektaweb