۸ نتیجه برای حرارت ورودی
مهندس مسعود سبزی، دکتر صادق معینی فر، دکتر ابراهیم نجفی بیرگانی،
دوره ۱، شماره ۱ - ( ۱۱-۱۳۹۴ )
چکیده
در این پژوهش تأثیر حرارت ورودی فرآیند SMAW بر رفتار خوردگی اتصالات جوش فولاد هادفیلد مورد بررسی قرار گرفت. برای این منظور، ابتدا ۴ عدد ورق آنیل شده به ضخامت mm ۲۵ از فولاد هادفیلد تهیه شده و سپس برای جوشکاری از فرآیند SMAW با مقادیر حرارت ورودی ۷۵/۶ و kJ/mm ۲۵/۱۱ استفاده شد. برای بررسی رفتار خوردگی مناطق فلز جوش و فلز پایه از روشهای پلاریزاسیون پتانسیودینامیک و
طیف سنجی امپدانس الکتروشیمیایی در محلول NaCl ۵/۳% استفاده گردید. نتایج آزمایشهای خوردگی نشان داد که با افزایش حرارت ورودی در فرآیند SMAW، مقاومت خوردگی در فلز جوش کاهش یافته است. همچنین مشخص شد که در هر دو مقدار حرارت ورودی، فلز پایه نسبت به فلز جوش مقاومت خوردگی بیشتری دارد.
یاسر نجفی، فرشید مالک قائینی، یحیی پالیزدار، سجاد غلامی،
دوره ۲، شماره ۱ - ( ۶-۱۳۹۵ )
چکیده
تحقیقات اخیر معطوف به توسعه فولادهایی موسوم به فولادهایTRIPشدهاند که هر دو مؤلفه استحکام و چقرمگی را همزمان به مقدار مورد قبولی دارا است.با توسعه این فولادها ، نیاز به جوشکاری با مقدار فلز جوش کمتر و استحکام مناسب احساس میشود.به همین خاطر تحقیق حاضر به بررسی اثر حرارت ورودی در جوشکاری لیزر فیبر بر روی ابعاد فلز جوش، ریزساختارو سختی جوش حاصله در نوع خاصی از فولاد TRIP موسوم به فولاد δ-TRIP با مقدار کربن ۰,۴% و مقدار آلومینیوم ۴ % پرداخته است.جوشکاریbead on plate در سه حرارت ورودی مختلف ۲۸،۶۰ و ۸۰ ژول بر میلی متر انجامشده و اثر آن روی ریزساختار و سختی حاصل مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان میدهد که با افزایش حرارت ورودی، نرخ سرد شدن کاهشیافته و این عامل باعث پایداری مقدار بیشتری از فاز نرم فریت دلتا میشود که درنتیجهی آن مقدار سختی فلز جوش کاهش یافته و بنابراین اختلاف سختی بین فلز پایه و فلز جوش تعدیل مییابد.
مسعود سبزی، رقیه کلانتریپور،
دوره ۲، شماره ۱ - ( ۶-۱۳۹۵ )
چکیده
در این پژوهش تأثیر حرارت ورودی فرآیند SMAW بر ریزساختار و خواص مکانیکی اتصالات جوش فولاد هادفیلد مورد بررسی قرار گرفت. برای این منظور، ابتدا ۴ عدد ورق آنیل شده به ضخامت mm ۲ از فولاد هادفیلد تهیه شده و سپس برای جوشکاری از فرآیند SMAW با مقادیر حرارت ورودی ۷۵/۶ و kJ/mmا۲۵/۱۱ستفاده شد. برای بررسی ریزساختار اتصالات جوشکاری از میکروسکوپ نوری و برای بررسی خواص مکانیکی اتصالات از آزمایشهای کشش، ضربه شارپی و میکروسختیسنجی استفاده گردید. بررسیها نشان داد که با افزایش حرارت ورودی در فرآیند SMAW، ریزساختار دانهریزتر شده، استحکام و میکروسختی افزایش پیدا کرده ولی انرژی ضربه کاهش یافته است.
مجید طاووسی، سجاد ارجمند، سعید سلگی،
دوره ۴، شماره ۱ - ( ۵-۱۳۹۷ )
چکیده
بررسی تاثیر حرارت ورودی و عملیات پیشگرم بر خواص ناحیهی اتصال فولاد زنگ نزن دو فازی ۲۲۰۵، جوشکاری شده توسط فرایند جوشکاری GTAW هدف اصلی از انجام این تحقیق است. در این ارتباط عملیات جوشکاری با بهرهگیری از فلز پرکننده ER-۲۲۰۹، در حرارتهای ورودی ۶/۰ الی ۴/۱ کیلوژول بر میلیمتر و با پیشگرمایشهای ۲۵، ۵۰ و ۱۰۰ درجهی سانتیگراد انجام شد. بررسیهای ریزساختاری و فازی نمونههای حاصل توسط پراشسنج پرتوایکس و میکروسکپ الکترونی روبشی صورت گرفت. بررسیها نشان داد که ساختار حاصل از جوشکاری در نمونهها شامل فازهای آستنیت ویدمناشتاتن و فریت میباشد که فاز آستنیت از مرزدانههای فریت جوانهزنی نموده و به سمت مرکز دانهها گسترش یافته است. با افزایش حرارت ورودی، از درصد فاز فریت کاسته و بر درصد فاز آستنیت افزوده میشود. در این مورد بیشترین مقدار استحکام و انعطافپذیری مربوط به نمونههای جوشکاری شده با حرارت ورودی متوسط (۱ کیلوژول بر میلیمتر) میباشد. بررسی مقاومت به خوردگی نمونهها نشان از تاثیر ناچیز حرارت ورودی بر مقاومت خوردگی محل اتصال داشت. همچنین مشخص شد که عملیات پیشگرمایش تاثیر نامطلوبی بر خواص مکانیکی محل اتصال دارد.
علی محاب، فرزام فرزام، رضا دهملایی،
دوره ۴، شماره ۱ - ( ۵-۱۳۹۷ )
چکیده
در این پژوهش تأثیر حرارت ورودی فرآیند جوشکاری زیرپودری بر رفتار و سازوکار خوردگی فلز جوش در اتصالات جوشکاری فولاد خط لوله گاز X۴۲ مورد بررسی قرار گرفت. برای این منظور، ابتدا ۶ عدد ورق آنیل شده به ضخامت mm۱۵ از فولاد میکروآلیاژی X۴۲ تهیه شده و سپس برای جوشکاری از فرآیند جوشکاری زیرپودری با مقادیر حرارت ورودی ۸/۳۷، ۹/۱۸ و kJ/mm ۶/۱۲ استفاده شد. سپس برای بررسی رفتار خوردگی فلز جوش هر سه اتصال جوشکاری شده از روشهای پلاریزاسیون پتانسیودینامیک و طیف سنجی امپدانس الکتروشیمیایی در محلول ۵/۳ درصد وزنی کلرید سدیم استفاده شد. همچنین برای بررسی ریزساختار و سازوکار خوردگی فلز جوش در اتصالات جوشکاری شده از میکروسکوپ الکترونی روبشی و برای آنالیز فازهای تشکیل شده در ریزساختار فلز جوش از پراش پرتو ایکس استفاده شد. مشاهدات میکروسکوپ الکترونی و الگوهای حاصل از پراش پرتو ایکس نشان داد که افزایش حرارت ورودی منجر به افزایش میزان فریت و افزایش اندازه دانههای فریت در ریزساختار فلز جوش اتصالات فولاد خط لوله گاز X۴۲ میشود. نتایج آزمایشهای خوردگی نشان میدهد که با افزایش حرارت ورودی در فرآیند جوشکاری، فلز جوش اتصالات فولاد خط لوله گاز X۴۲ مقاومت به خوردگی بیشتری از خود نشان میدهد. همچنین با کاهش حرارت ورودی در فرآیند جوشکاری، سازوکار خوردگی فلز جوش بصورت خوردگی حفرهدار شدن میباشد
بهزاد صادقی، مرتضی شمعانیان، فخرالدین اشرفی زاده، پاسکواله کاوالیره،
دوره ۴، شماره ۲ - ( ۱۱-۱۳۹۷ )
چکیده
اتصال حالت جامد نانوکامپوزیت های ساخته شده به روش متالورژی پودر و تف جوشی شده به روش پلاسمای قوس الکتریکی به روش جوشکاری اصطکاکی اغتشاشی مطالعه شده است. نانوکامپوزیت به روش آسیابب کاری مکانیکی و سپس تف جوشی به روش پلاسمای قوس الکتریکی تولید شده اند. خواص مکانیکی، ریزساختاری اتصالات به عنوان تابعی از پارامترهای فرایندی مختلف مانند سرعت خطی و دورانی ابزار مورد بررسی قرار گرفت. نتایج به دست آمده نشان داد که جوشکاری اصطکاکی اغتشاشی نانوکامپوزیت های ساخته شده به روش متالورژی پودر و با توزیع اندازه دوگانه از تقویت کننده Al۲O۳، دارای یک پنجره کاری است که متاثر از حرارت ورودی جوشکاری می باشد. ارزیابی اتصالات نشان داد که خواص ریزساختاری و مکانیکی آنها متاثر از میزان حرارت ورودی تولید شده طی فرایند جوشکاری است. مشخص شد که تبلورمجدد دینامیکی باعث کاهش اندازه دانه آلومینیوم در ناحیه اغتشاش می شود. ضمن اینکه مشخص شد که نانوذرات می توانند اثر قفل کنندگی برای جلوگیری از رشد دانه های متبلور شده ناشی از تبلورمجدد دینامیکی شوند.
مهدی اصل تقی پور، رضا دهملایی، سیدرضا علوی زارع، محمدرضا توکلی شوشتری،
دوره ۷، شماره ۱ - ( ۵-۱۴۰۰ )
چکیده
در این پژوهش تأثیر حرارت ورودی فرایند SMAW بر ریزساختار و خواص مکانیکی اتصالات جوش فولاد HSLA-۱۰۰ مورد بررسی قرار گرفت. جوشکاری با سه حرارت ورودی ۸۲۰/۰، ۱۷۶/۱ و ۳۹۲/۱ کیلوژول بر میلیمتر با استفاده از الکترود E۱۲۰۱۸ انجام شد. بررسیهای ریزساختاری با استفاده از میکروسکوپهای نوری و الکترونی روبشی SEM انجام گردید. خواص مکانیکی اتصالات جوش توسط آزمونهای ضربه و ریزسختی سنجی ارزیابی گردید. بررسی های ریزساختاری نشان داد که با افزایش حرارت ورودی میزان فریت سوزنی در فلز جوش کاهش یافت و بر مقدار فریت چندوجهی و شبه چندوجهی افزوده گردیده است. مشخص گردید که با افزایش حرارت ورودی، مقدار بینیت لایهای در ناحیه HAZ افزایش یافته و مقدار بینیت دانهای کاهش یافته است. به دلیل کاهش مقدار فریت سوزنی در ریزساختار فلز جوش با افزایش حرارت ورودی، مقدار سختی و انرژی ضربه کاهش یافت. نتایج نشان داد که افزایش حرارت ورودی به دلیل کاهش میزان فریت سوزنی فلز جوش و انحلال رسوبات در ناحیه متاثر از حرارت درشت دانه باعث کاهش سختی در این نواحی گردیده است. مشخص گردید که با افزایش حرارت ورودی به دلیل کاهش میزان فریت سوزنی، انرژی ضربه ای فلز جوش به میزان ۲۹٪ (از ۴۵ ژول در حرارت ورودی ۸۲/۰ به ۳۲ ژول در حرارت ورودی ۳۹۲/۱ کیلوژول بر میلیمتر) کاهش یافته است. معلوم گردید که در تمام حرارتهای ورودی، انرژی ضربه فلز پایه بیشتر از انرژی ضربه فلز جوش است.
مهدی میزابی اصل، مجید بلباسی،
دوره ۱۰، شماره ۲ - ( ۱۰-۱۴۰۳ )
چکیده
در این تحقیق اثر حرارت ورودی بر ریزساختار و خواص مکانیکی اتصال دو فولاد نامشابهD۶AC و VCN ۲۰۰ بررسی شد. بدین منظور نمونهها با شدت جریانهای ۱۳۰، ۱۴۵ و ۱۶۰ آمپر با فرایند GTAW و با استفاده از سیم جوش ER۱۲۰ SG با قطر ۴/۲mm جوشکاری شدند. نتایج متالوگرافی نشان داد ریزساختار فلزجوش شامل فازهای مارتنزیت و فریت سوزنی بود که با افزایش حرارت ورودی کسر حجمی فریت از ۵ به %۳۲ افزایش و مورفولورژی فریت از سوزنی به فریت چند وجهی بدلیل کاهش نرخ سرمایش تغییر یافته است. منطقه HAZ دارای ریزساختار بینیت، مارتنزیت و فریت بود. بیشترین مقدار استحکام در نمونه جوشکاری شده با حرارت ورودی کم بدست آمد. با افزایش حرارت ورودی استحکام کششی از ۱۱۵۴ بهMPa م۹۶۵ کاهش یافته است. همچنین با افزایش حرارت ورودی، انرژی ضربه در منطقهجوش بدلیل افزایش فازهای پایدار افزایش، و در منطقه HAZ بدلیل رشد دانههای آستنیت اولیه و کاهش اثر قفلشوندگی مرز دانهها کاهش یافته است. نتایج حاصل از شکستنگاری نشان داد شکست در منطقه جوش با حرارت ورودی کم، شکست ترد، و در منطقه HAZ ترکیبی از شکست نرم و ترد اتفاق افتاده است. با افزایش حرارت وردی در منطقه جوش شکست کاملا نرم و در منطقه HAZ شکست ترد بدلیل رشد دانه رخ داده است.