مجله علمی-پژوهشی علوم و فناوری جوشکاری ایران

---

در تحقیق حاضر به بررسی رفتار خوردگی و تغییرات ریزساختاری ورق‌های آلومینیم سری 5000 و مس پس از فرآیند جوشکاری انفجاری پرداخته‌شده است. جوشکاری انفجاری بافاصله توقف ثابت و تغییر میزان بار انفجاری انجام‌شده است. از آزمون‌های پلاریزاسیون پتانسیو دینامیک و طیف‌نگاری امپدانس الکتروشیمیایی، میکروسکوپ نوری و میکروسکوپ الکترون روبشی استفاده شد. نتایج منحنی‌های پلاریزاسیون تافل نشان داده، کمترین سرعت خوردگی مربوط به نمونه با بار انفجاری 5/1 و بیشترین سرعت خوردگی مربوط به نمونه با بار انفجاری 5/2 بوده است. مقاومت به خوردگی نمونه با بار انفجاری 5/2 کمتر از نمونه با بار انفجاری 5/1 شده است که دلیل آن تغییر شکل پلاستیکی شدیدتر در فصل مشترک است. نتایج متالوگرافی نمایانگر موجی –گردابه ای شدن فصل مشترک در اثر افزایش بار انفجاری بوده است. نتایج آزمون امپدانس در نمونه‌های جوش شده نشان داده با موجی- گردابه ای شدن فصل مشترک مقدار n (پارامتر توان تجربی) کاهش‌یافته و نمونه با بار انفجاری 5/2 بیشترین میزان خوردگی را داشته است. بر اساس نتایج حاصل از میکروسکوپ الکترون روبشی مشاهده شد که با افزایش بار انفجاری، به‌تدریج ضخامت لایه ذوب موضعی افزایش می­یابد.