6 نتیجه برای 304
آرش پرورش، حامد ثابت، مهران روح نیا،
دوره 3، شماره 2 - ( 11-1396 )
چکیده
در این پروژه برای اندازه گیری تنش پس ماند جوش فولاد زنگ نزن AISI 304از روش اندازهگیری موج طولی شکست یافته بحرانی و همچنین روش سوراخ کاری استفاده شده است. به این منظور پارامترهای جریان پالس، جریان زمینه، درصد زمان پالس و فرکانس پالس به عنوان پارامترهای متغییر در نظر گرفته شده و از طراحی آزمایش تاگوچیL9 استفاده شد. هرکدام از نمونه ها مورد آزمون کشش و سختی سنجی و همچنین بررسی ریز ساختار قرار گرفتند. نتایج نشان میدهد که جریان زمینه موثرترین پارامتر در تنشهای پسماند بوده و جریان پالس عامل مهم بعدی و درصد زمان پالس و فرکانس پالس در اولویت های بعدی قرار دارند.
مرتضی عباسی، حمیدرضا نجفی دژده منفرد، علیرضا خدابنده،
دوره 4، شماره 1 - ( 5-1397 )
چکیده
در این پژوهش جوشکاری غیرمشابه فولاد زنگنزن آستینیتی 304 L و فریتی ۴۰۹ با فرآیند GMAW با دو ترکیب از گازهای آرگون- اکسیژن و آرگون- دی اکسید کربن بررسی شده است. برای این منظور، سیمجوشهای ER309LMo و ER316LSi باتوجه به مقدار فریت دلتای 5 و 15 درصد (با استفاده از روابط و دیاگرام شفلر) انتخاب شد. بر پایه مشاهدات، جوش قابل قبول با پرکنندههای مذکور و استفاده از گاز محافظ
O2 2%- Ar حاصل شد. نتایج آزمونهای کشش نشاندهنده تنش تسلیم و استحکام کششی به ترتیب 288 و MPa 424 و وقوع شکست در سمت فولاد فریتی 409 بود. میکروسختیسنجی نیز نشاندهنده حصول بیشترین سختی در فلز جوش ER316LSi بین 190 تا HV 200 و کمترین سختی در منطقه تحت تاثیر حرارت فولاد فریتی 409 (HV145) بر اثر رشد دانهها در آن بود. همچنین، در منطقه تحت تاثیر حرارت فولاد زنگنزن فریتی رسوبات سوزنی شکلی از نوع TiC مشاهده شد که گمان میرود بر اثر گرمایش و سرمایش سریع حین جوشکاری به این شکل تحول یافته باشند.
حسین مهرابی شریف آباد، محمود حاجی صفری،
دوره 4، شماره 1 - ( 5-1397 )
چکیده
در این پژوهش به منظور رسیدن به دو ساختار مختلف آستنیتی (γ) و آستینتی-فریتی (+δγ) در فلزجوش ایجاد شده در فولاد زنگنزن304 به ترتیب از فلزهای پرکننده ERNiCrMo-3 و ER309L استفاده شد و رفتار خستگی اتصالات ایجاد شده در دو محیط هوا و محیط خورنده آب دریا مورد ارزیابی و تحلیل واقع شد. مطالعات ساختاری انجام شده حاکی از تطابق قابل قبولی بین ساختار فلزجوش پیشبینی شده بر اساس دیاگرام شیفلر و بررسیهای متالوگرافی بود. ارزیابی رفتار خستگی نمونهها در دو محیط هوا و آب دریا نشان داد که ایجاد ساختاری مشابه با فلزپایه در موضع اتصال (γ) موجب استحکام خستگی بالاتر نمونهها میشود. مطالعات شکستنگاری و آنالیز FESEM-EDS نشان داد شکست نمونههای جوشکاری شده با فلزپرکن ERNiCrMo-3 در مقایسه با نمونههای جوشکاری شده با فلزپرکننده ER309L در هر آزمون خستگی و خوردگی-خستگی، رفتار نرمتری (تشکیل دیمپلهای یکنواختتر و عمیقتر در منطقه نهایی شکست) ارائه میدهد. بعلاوه برخلاف نمونههای جوشکاری شده با فلزپرکننده ER309L، در نمونههای جوشکاری شده با فلزپرکننده ER-NiCrMo-3، عمدتا ترکیبات بین فلزی غنی از مولیبدن و تیتانیم در تشکیل دیمپلها در سطح شکست مشارکت داشتند.
سینا قادری، فتح اله کریم زاده، علی اشرفی،
دوره 5، شماره 2 - ( 11-1398 )
چکیده
در این پژوهش به بررسی تاثیر زمان و ساختار فلز پایه بر ریزساختار منطقه اتصال فاز مایع گذرای فولاد زنگ نزن L304 پرداخته شده است. اتصال فاز مایع گذرا در دمای °C1050 در دو زمان 5 و 60 دقیقه بر روی فلزات پایه با دو ساختار آستنیت درشت دانه و مارتنزیتی و با لایه واسط BNi-2 انجام گرفت. جهت ایجاد ساختار تمام مارتنزیتی، نمونه های فولاد زنگ نزن L 304 اولیه در دمای °C15- تا 80% نورد سرد شد. بررسی های میکروسکوپی نشان داد که در زمان 5 دقیقه، در ناحیه اتصال دو منطقه انجماد همدما و انجماد غیرهمدما به وجود آمده است. ناحیه انجماد همدما دارای ساختار تکفاز γ و منطقه انجماد غیرهمدما دارای ساختار چندفازی پیچیده ای بود. این در حالی است که پس از 60 دقیقه، تمام ساختار اتصال به صورت همدما انجماد یافته بود و اتصالاتی عاری از عیب حاصل شد. نتایج همچنین نشان داد که ساختار مارتنزیتی فلز پایه که البته در حین سیکل حرارتی جوشکاری به آستنیت فوق ریزدانه بازگشت می یابد تاثیر قابل ملاحظه ای بر عرض ناحیه متاثر از نفوذ داشته است.
محسن رفیع، حامد ثابت، وحید ابوئی مهریزی،
دوره 7، شماره 1 - ( 5-1400 )
چکیده
در این پژوهش اتصال غیر هم جنس ورقهای Ti-6Al-4V و 304AISI به روش جوشکاری لیزر نقطه ای مورد بررسی قرار گرفته است. برای این منظور ورقهای مذکور به ضخامت 7/0 و 5/0 میلیمتر با استفاده از لایه واسط مس یا نقره (خالص) به ضخامت 2/0 و 3/0 میلیمتر با استفاده از دستگاه جوش لیزر پالسی 400 وات (Nd:YAG) و به روش نقطه جوشهای هم مرکز به قطر 4 میلیمتر در حالت روی هم جوشکاری شدند و مورد آزمایش و بررسی قرار گرفتند. ابتدا بازرسی چشمی و سپس متالوگرافی نوری صورت گرفت و در صورت عدم وجود ترک آزمونهای سختی ویکرز، کشش و بررسی میکروسکپی الکترونی روبشی بر روی نمونهها انجام شد و نتایج آزمونها حاکی از آنست که در فلز نقره بهعنوان لایه واسط استفاده شده با زمان 3 میلی ثانیه هیچگونه اتصالی ایجاد نشد و جابجایی فلز رویی نیز تاثیری در نتیجه نداشت و بهترین شرایط اتصال در شرایطی است که 304AISI در معرض جوش لیزر باشد با استفاده از لایه واسط از جنس مس، حرارت ورودی 7/10 ژول، قله توان 5/1 کیلووات، فرکانس 15 هرتز و زمان 7 میلی ثانیه بهترین نتیجه بدست آمد و سختی منطقه جوش و استحکام نهایی به ترتیب 504 ویکرز و 160 مگا پاسکال بدست آمد.
بهزاد بینش، سیما میرزایی، امین تقی اهری،
دوره 7، شماره 2 - ( 11-1400 )
چکیده
اتصال فاز مایع گذرای فولاد زنگ نزن آستنیتی AISI 304L با استفاده از لایه میانی آمورف BNi-2 انجام شد. ریزساختار اتصال با میکروسکوپ نوری (OM) و میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) مجهز به سیستم آنالیز تفکیک انرژی (EDS) بررسی شد. تأثیر دمای اتصال (1110-1030 درجه سانتیگراد) بر ریزساختار و خواص خوردگی نمونه های اتصال یافته مورد مطالعه قرار گرفت. مقاومت به خوردگی الکتروشیمیایی نمونه های اتصال در محلول 3.5% NaCl ارزیابی شد. مکانیزم تشکیل ریزساختار و توالی انجماد در ناحیه اتصال مورد بحث قرار گرفت. در ناحیه مرکزی اتصال بورایدهای غنی از نیکل و کروم، ترکیب Ni-Si-B و ذرات ریز Ni3Si در زمینه گاما نیکل شناسایی شدند. بررسی های ریزساختاری نشان داد که توالی انجماد این فازها به صورت + γ ← γ + L ← Lبوراید نیکل+ بوراید کروم + γ ← L +بوراید نیکل + بوراید کروم + ترکیب Ni-Si-B می باشد. بالاترین میزان مقاومت به خوردگی در نمونه اتصال در دمای 1070 درجه سانتیگراد به مدت 30 دقیقه مشاهده شد که قابل قیاس با فولاد زنگ نزن آستنیتی 304 اولیه است. این امر به ریزساختار ناحیه اتصال شامل مقدار ناچیزی ترکیبات یوتکتیک در ناحیه انجماد غیرهمدما نسبت داده میشود.