دوره 37، شماره 1 - ( نشریه مواد پیشرفته در مهندسی- بهار 1397 )
جلد 37 شماره 1 صفحات 54-45 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Barounian M H, Hesaraki S, Kazemzadeh A. The Effect of Indomethacin on the Calcium Phosphate/polymer Light-Cured Nanobiocomposites Behavior. Journal of Advanced Materials in Engineering (Esteghlal) 2018; 37 (1) :45-54
URL: http://jame.iut.ac.ir/article-1-793-fa.html
URL: http://jame.iut.ac.ir/article-1-793-fa.html
بارونیان محمد حسن، حصارکی سعید، کاظم زاده اصغر. بررسی اثر افزودنی داروی ایندومتاسین بر رفتار نانوبیوکامپوزیت نورپخت پایه کلسیم فسفات/ پلیمری. نشریه علمی پژوهشی مواد پیشرفته در مهندسی. 1397; 37 (1) :45-54
پژوهشگاه مواد و انرژی، پژوهشکده نانوفناوری و مواد پیشرفته، کرج ، baroonian@yahoo.com
چکیده: (7401 مشاهده)
در این تحقیق نانوبیوکامپوزیت زیست‌فعال و نورپخت کلسیم فسفاتی پلیمری جدیدی تهیه شد. فاز جامد حاوی تتراکلسیم فسفات خالص سنتزی به‌روش تف‌جوشی حالت جامد به همراه داروی ایندومتاسین و فاز مایع، رزینی اصلاح شده بر پایه پلی‌هیدروکسی اتیل متااکریلات (هیما) بود که پس از سفت شدن با نور مورد ارزیابی خواص فیزیکی- شیمیایی قرار گرفت. تغییرات فازی در ترکیب سیمان پس از قرار گرفتن در محلول فسفات بافری (PBS) با استفاده از آزمون پراش پرتو ایکس (XRD) بررسی شد. همچنین تغییرات ایجاد شده در گروه‌های شیمیایی موجود در سیمان و ریزساختار سیمان بعد از نگهداری در محلول فسفات بافری به‌ترتیب با روش‌های طیف‌سنجی مادون قرمز تبدیل فوریه (FTIR) و تصاویر میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) مورد بررسی قرار گرفت. پس از نگهداری نمونه‌ها در محلول فسفات بافری فاز کلسیم فسفاتی جدید، به‌صورت سوزنی و پولکی مانند روی سطح بهوجود آمد که در نمونه حاوی 10 درصد وزنی دارو این نانوساختارها به مراتب بیشتر از نمونه فاقد دارو تشکیل شد. سایر نتایج نیز نشان داد که با گذشت زمان در اثر تبدیل فازهای اولیه به فاز کلسیم فسفاتی (آپاتیت)، تخریب ساختاری در داربست کامپوزیت بهوجود آمده است. همچنین نتایج آزمون استحکام مکانیکی نمونه‌های سیمان پلیمری حاوی دارو نشان داد که میانگین استحکام فشاری نمونه‌ها بعد از گیرش در حدود 56 مگاپاسگال است و با ادامه غوطه‌وری به‌تدریج بعد از 21 روز به مقدار 26 مگاپاسگال کاهش یافت.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
