Tavakoli dehaghi S, Darvishi S, Nemati S, Kharaziha M. Preparation and Characterization of PDMS-SiO2-CuO Nanocomposite Coating on Stainless Steel and Its Super-hydrophobicity Property. Journal of Advanced Materials in Engineering (Esteghlal) 2018; 37 (3) :1-12
URL:
http://jame.iut.ac.ir/article-1-901-fa.html
توکلی دهقی شیما، درویشی سرور، نعمتی شروین، خرازیها مهشید. ساخت و مشخصه یابی پوشش نانوکامپوزیتی PDMS-SiO2-CuO بر فولاد زنگ نزن و ارزیابی رفتار آبگریزی آن . نشریه علمی پژوهشی مواد پیشرفته در مهندسی. 1397; 37 (3) :1-12
URL: http://jame.iut.ac.ir/article-1-901-fa.html
1- دانشکده مهندسی مواد، دانشگاه صنعتی اصفهان، اصفهان، 84151-83111، ایران ، sh.tavakoli73@yahoo.com
چکیده: (9961 مشاهده)
با پیشرفت در زمینه توسعه مواد زیستی جایگزین بافتهای بدن، توجه محققین به بهبود ویژگیهای کاشتنیها در زمینه پزشکی و کلینیکی افزایش یافته است. در این راستا، با وجود ویژگیهای قابل قبول فولاد زنگنزن، کاربرد این ماده بهعنوان کاشتنی بهدلیل رفتار خوردگی به نسبت ضعیف، محدود شده است. هدف از این پژوهش، ساخت پوشش نانوکامپوزیتی آبگریز پلیدیمتیل- سیلوکسان (PDMS)- اکسید سیلیسیم (SiO2)-اکسید مس(CuO) بر زیرلایه فولاد زنگنزن گرید پزشکی(L316) بهمنظور بهبود رفتار خوردگی و زیستسازگاری آن است. در این راستا، با استفاده از روش پوششدهی غوطهوری، سطوح ورقهای فولادی با استفاده از نانوذرات اکسید سیلیسیم (20 درصد وزنی پلیمر دیمتیل سیلوکسان)، مقادیر مختلف از نانوذرات اکسید مس (0، 5/0، 1 و 2 درصد وزنی) و پلیمر زیستسازگار پلیدیمتیلسیلوکسان پوشش داده شد. آزمونهای پراش پرتو ایکس و میکروسکوپی الکترونی روبشی بهمنظور ارزیابی پوششها و پودرهای سنتز شده استفاده شد. همچنین، تغییرات زبری سطح و زاویه ترشوندگی پوششهای حاوی مقادیر مختلفی از نانوذرات اکسید مس و در پایان، تأثیر مقادیر مختلفی از اکسید مس بر رفتار خوردگی پوششهای نانوکامپوزیتی مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج پراش پرتو ایکس حضور فاز کریستالی نانوذرات اکسید مس را بر زیرلایه اثبات کرد. بهدلیل طبیعت آمورف نانوذرات سیلیکا و نیمهکریستالی پلیمر پلیدیمتیل- سیلوکسان، هیچ قلهای مبنی بر تأیید حضور این اجزا مشاهده نشد. تصاویر میکروسکوپی الکترونی روبشی حضور یک لایه پوشش با مورفولوژی نیلوفر آبی را در نمونههای حاوی یک و دو درصد اکسید مس روی سطح نشان میدهد. همچنین، نتایج ارزیابی زاویه ترشوندگی نشان داد که سطح بدون حضور نانوذرات اکسید مس دارای زاویه ترشوندگی 5±81 درجه است و با افزودن نانوذرات اکسید مس تا یک درصد وزنی به بیش از 5±146 درجه رسید. همچنین نتایج آزمون خوردگی در محلول شبیهسازی شده بدن نشان داد که نمونه حاوی دو درصد اکسید مس با چگالی جریان خوردگی 7-E1/2 آمپر بر سانتیمتر مربع و پتانسیل خوردگی 22/0 ولت دارای بیشترین مقاومت به خوردگی در بین نمونهها است.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
بیومواد دریافت: 1396/2/5 | پذیرش: 1397/1/20 | انتشار: 1397/9/24