جلد 23، شماره 1 - ( علوم آب و خاک - علوم و فنون کشاورزی و منابع طبیعی- بهار 1398 )
جلد 23 شماره 1 صفحات 99-87 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Oveisi F, Fattahi Ardakani A, Fehresti Sani M. Investigation of Virtual Water and Ecological Footprints of Water in Wheat Fields of Isfahan Province. jwss 2019; 23 (1) :87-99
URL: http://jstnar.iut.ac.ir/article-1-3636-fa.html
URL: http://jstnar.iut.ac.ir/article-1-3636-fa.html
اویسی فاطمه، فتاحی اردکانی احمد، فهرستی ثانی مسعود. بررسی آب مجازی و ردپای اکولوژیک آب در محصول گندم آبی استان اصفهان. علوم آب و خاک. 1398; 23 (1) :87-99
1. گروه اقتصاد کشاورزی، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه اردکان ، fatahi@ardakan.ac.ir
چکیده: (5667 مشاهده)
استان اصفهان با وجود خشکسالیهای اخیر، تغییرات اقلیمی و افزایش رو به رشد جمعیت، همچنین گسترش فعالیتهای صنعتی و کشاورزی با بحران آب مواجه است. بنابراین برای مقابله با این بحران میبایست راهکارهای اساسی از جمله بررسی آب مجازی و ردپای اکولوژیک آب محصولات استراتژیک در بخش کشاورزی، برای مدیریت منابع آبی در معرض خطر در نظر گرفت. هدف از این مطالعه بررسی آبمجازی و ردپای اکولوژیک آب محصول گندم استان اصفهان از سال زراعی86-1385 تا 94-1393 است. به همین منظور مقدار آبمجازی با استفاده از نیاز خالص آبیاری که از نرم‌افزار NETWAT استخراج شد و با درنظرگرفتن راندمان آبی 48 درصد محاسبه شده است. نتایج نشان میدهد استان اصفهان فقط در سال 1386 صادرکننده آب مجازی محصول گندم بوده و از طریق صادرات گندم در این سال حدود 15/0 میلیارد مترمکعب آب مجازی به استانهای دیگر صادر کرده است ولی در سالهای 94-1387 تنها وارد کننده آب مجازی بوده که دلایل آن افزایش سالیانه جمعیت و وجود خشکسالی در این منطقه است. در این دوره میانگین سالانه ردپای اکولوژیک آب در بخش کشاورزی استان 87/5 میلیارد مترمکعب بوده و استان اصفهان با میانگین 65/0 میلیارد مترمکعب واردات آب مجازی در سال، این حجم آب از منابع داخلی خود را ذخیره کرده است.
| بازنشر اطلاعات | |
 | این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
